Δεν ξέρει τι να πρωτοθαυμάσει κανείς από τον απίθανο διάλογο ανάμεσα στον φερόμενο ως αρχηγό της κρητικής μαφίας και τον πάλαι ποτέ συγκυβερνήτη της χώρας Πάνο Καμμένο που έφερε στο φως η επισύνδεση του «κοριού» της Αστυνομίας. Τον «μαφιόζο» που μένει έκπληκτος όταν ο πολιτικός τού λέει ότι έχει δίπλα του την εν αναμονή πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών στην Αθήνα; Ή τον πολιτικό που παίρνει τοις μετρητοίς την ενημέρωση του «μαφιόζου» ότι η… αμερικανική βάση στη Σούδα ότι στηρίζει συγκεκριμένο αρχιμανδρίτη για να καταλάβει το αξίωμα του Μητροπολίτη Χανίων;
Μόνον ένας πολύ ευφάνταστος σεναριογράφος θα μπορούσε δημιουργήσει εικόνες όπως αυτές που αναδύονται μέσα από την ηχογραφημένη συνομιλία δύο συνελλήνων, οι οποίοι, κακά τα ψέματα, σκιαγραφούν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, την Ελλάδα που είναι διατεθειμένη να κάνει τα πάντα για να πετύχει τον εύκολο πλουτισμό ή να αποκτήσει πρόσβαση σε κέντρα εξουσίας, ενώ, την ίδια ώρα, είναι έτοιμη να πιστέψει τα πάντα.
Οι κανόνες της ευνομούμενης Πολιτείας αγνοούνται πλήρως και η λειτουργία των κάθε είδους θεσμών -αστυνομικών, δικαστικών, αυτοδιοικητικών, εκκλησιαστικών κ.ά.- δεν λαμβάνεται υπόψιν. Το πολιτικό αλισβερίσι και οι πελατειακές σχέσεις αποδεικνύεται ότι αποτελούν το «πασπαρτού» που ανοίγει όλες τις πόρτες. Αρκεί ένα τηλεφώνημα στον φίλο -έστω και απόστρατο- πολιτικό και όλα μπορούν να γίνει. «Καθαρίζω εγώ…», απαντά χωρίς τον παραμικρό δισταγμό ο πολιτικός που διαφημίζει τη σχέση του με μια ξένη διπλωματική αντιπροσωπεία.
Οι διαμεσολαβήσεις δεν έχουν όριο. Από το σβήσιμο των κλήσεων της Τροχαίας στον φονικό ΒΟΑΚ έως το στήσιμο «ευνοϊκής σύνθεσης» σε δικαστικές υποθέσεις. Και μπορεί κάθε εχέφρων άνθρωπος να πιστεύει ότι το τελευταίο πράγμα με το οποίο θα απασχοληθεί η Κίμπερλι Γκιλφόιλ όταν θα εγκατασταθεί στην Αθήνα θα είναι η εκλογή μητροπολιτών, αλλά δεν περνάει απαρατήρητο ότι «πωλούνται» ακόμη και τέτοιες «εκδουλεύσεις».
Δυστυχώς, δεν… πέφτουμε από τα σύννεφα
Το πιο αποκαρδιωτικό ίσως σε αυτή την πολλαπλώς δυσώδη υπόθεση είναι οι περισσότεροι εξ ημών δεν… πέφτουμε από τα σύννεφα. Λιγότερο ή περισσότερο όλοι έχουμε ακούσει για μικρές ή μεγαλύτερες «μαφίες» που διαφεντεύουν ολόκληρες περιοχές και «μοιράζουν το παιχνίδι μεταξύ συγγενών και φίλων». Οι ελεγκτικές αρχές σπανίως παρεμβαίνουν. Αλλά και όταν το κάνουν οι λειτουργοί τους βλέπουν τα πορίσματα τους να αρχειοθετούνται.
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, το οποίο ήρθε πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας χάρις στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, δεν ήταν παρά η «κορυφή του παγόβουνου». Η εξυπηρέτηση μόνον των «ημετέρων» που έχουν επαφή με «το γκουβέρνο» αποτελεί μια μάλλον παγιωμένη πρακτική η οποία επεκτείνεται σχεδόν σε όλες τις πτυχές του δημόσιου βίου. Δεν είναι υπερβολή να υποστηρίξει κάποιος ότι χωρίς πρόσβαση στα κέντρα εξουσίας κανείς δεν μπορεί να κερδίσει -από τον πιο μικρό έσω τον πιο μεγάλο- διαγωνισμό του Δημοσίου. Ο όρος «διαγωνισμός» έχει άλλωστε καταντήσει ευφημισμός, αφού σχεδόν όλα γίνονται με απευθείας αναθέσεις.
Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από μερικούς μήνες η Εθνική Αρχή Διαφάνειας (ΕΑΔ) διεξήγαγε έρευνα λίγων ημερών στην Περιφέρεια Ηπείρου. Οι ελεγκτές, οι οποίοι δεν είχαν εντοπιότητα, διαπίστωσαν σωρεία παραβάσεων της νομιμότητας και στο πόρισμά τους πρότειναν την άσκηση πειθαρχικής και ποινικής δίωξης στον περιφερειάρχη Ηπείρου και σε συνεργάτες του. Το πόρισμα της ΕΑΔ ήταν μυστικό μέχρι που το έφερε στη δημοσιότητα το «Βήμα».
Μετά τη δημοσίευση έγινε γνωστό ότι η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας κάλεσε σε απολογία τον περιφερειάρχη, ο οποίος στο Περιφερειακό Συμβούλιο αρνήθηκε να δώσει εξηγήσεις με το απίστευτο επιχείρημα ότι η παραπομπή του είναι «προσωπικό ζήτημα». Και όλα έμειναν εκεί, ανεξαρτήτως αν βοά όλη η Ήπειρος για το μεγάλο «φαγοπότι».
Γιατί χαίρεται και χαμογελά το Μαξίμου
Τις τελευταίες αυτές ημέρες που στην επικαιρότητα κυριαρχεί το θέμα της «κρητικής μαφίας» στο Μέγαρο Μαξίμου δείχνουν να… διασκεδάζουν επειδή «στα μανταλάκια» βρέθηκε ο Πάνος Καμμένος, «ο συνέταιρος του Αλέξη Τσίπρα», όπως λένε με μεγάλη δόση χαιρεκακίας.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η μόνη ηχογραφημένη συνομιλία που δημοσιοποιήθηκε ήταν εκείνη που ο άλλοτε αρχηγός των ΑΝΕΛ και υπουργός -τι κρίμα!- Εθνικής Άμυνας υπόσχονταν να αναδείξει μητροπολίτη στα Χανιά τον εκλεκτό κάποιων πολιτικών του φίλων.
Κάποιος πρέπει να πει στους κυβερνώντες ότι όσο υπάρχουν συμπολίτες οι οποίοι πιστεύουν ότι ζούμε σε μια χώρα στην οποία η αμερικανική βάση βγάζει επίσκοπο και η νέα πρέσβης των ΗΠΑ Κίμπερλι Γκίλφοϊλ επιλέγει μητροπολίτες, τότε η χώρα αυτή δεν πάει πολύ μακριά. Στα έξι και πλέον χρόνια που είναι στην εξουσία η χώρα δεν δείχνει να έχει αλλάξει.
Το ότι η χώρα εξακολουθεί να βολοδέρνει ανάμεσα στις «αρπαχτές» των «ημετέρων» και στις ψεκασμένες θεωρίες δεν τιμά κανέναν. Κάθε άλλο. Είναι μια χώρα για γέλια και για κλάματα.
Πηγή: Το ΒΗΜΑ
Διαβάστε ακόμη: Μαφία Κρήτης | Σήμερα οι απολογίες των “17” πρώτων – Δημογλίδου: “Έρχονται” νέες συλλήψεις
