Να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα σήμερα είναι τέσσερις φορές κάτω από τον στόχο στις επενδύσεις.
Από τα ευρωπαϊκά κεφάλαια του Ταμείου Ανάκαμψης προϊόν δανεισμού ύψους 750 δισ. ευρώ της ΕΕ για ενίσχυση των πιο αδύναμων οικονομιών, στην Ελλάδα αντιστοιχούσαν συνολικά 36,6 δισ. και έχουν απορροφηθεί μέχρι στιγμής 19,4 δισ., δηλαδή το 53%. Απομένει μόλις ένας χρόνος έως το τέλος του 2026 που ολοκληρώνεται το πρόγραμμα, το οποίο ξεκίνησε το 2022. Για τη χορήγηση της συγκεκριμένης βοήθειας η ΕΕ και το ΔΝΤ είχαν θέσει πέντε βασικές κατευθύνσεις: 01. Προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων, ιδίως στη μεταποίηση, την τεχνολογία και στις υποδομές. 02. Αποτελεσματικότερη αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων ώστε να δημιουργηθεί μόνιμη παραγωγική βάση και όχι πρόσκαιρη δαπάνη. 03. Απλούστευση ρυθμίσεων και διαδικασιών Δικαιοσύνης για ταχύτερη επιχειρηματική δραστηριότητα. 04. Ενίσχυση συμμετοχής στο εργατικό δυναμικό και προγράμματα κατάρτισης για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος. 05. Διεύρυνση των εξαγωγών πέρα από τον τουρισμό και τη ναυτιλία.
Τι κατάφερε από όλα αυτά η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που, όπως αποκαλύπτεται συνεχώς από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και την πατέντα των απευθείας αναθέσεων, χρησιμοποίησε ευρωπαϊκούς πόρους για μίζες και εξαγορές ψήφων; Τι θα συμβεί λοιπόν μετά το πέρας του 2026, όταν τελειώσει αυτό το πλουσιοπάροχο πρόγραμμα; Οπως τόνισαν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, «τα προσωρινά κονδύλια δεν χτίζουν μόνιμη οικονομία». Οι επόμενοι μήνες θα κρίνουν εάν η χώρα θα έχει μετατρέψει αυτήν τη χρηματοδοτική στήριξη σε διαρκή ευημερία – ή αν, με το τέλος των ευρωπαϊκών πόρων, θα αποκαλυφθεί μια οικονομία που εξακολουθεί να στηρίζεται στη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού.
Λοιπόν, παραγωγικές επενδύσεις δεν έγιναν και σχεδόν όλα αφορούσαν εξαγορές κυρίως από ξένα επενδυτικά – κερδοσκοπικά κεφάλαια που κυριάρχησαν σε τομείς όπως τράπεζες, ενέργεια, ιδιωτική υγεία και παιδεία, ακίνητα και τουρισμός, έχοντας στους περισσότερους τομείς συγκροτηθεί σκληρά καρτέλ χωρίς κανέναν ρυθμιστικό έλεγχο από αρχές που έπαψαν να είναι ανεξάρτητες. Ο πρωτογενής τομέας –κρίσιμος για τη διατροφική ασφάλεια της χώρας– καθώς και ο βιομηχανικός συνεχίζουν να συρρικνώνονται από την προκλητική αδιαφορία τα κυβέρνησης.
Μάλιστα, ειδικά για τον τουρισμό στον οποίο στηρίζεται η ελληνική οικονομία, σύμφωνα με τη νέα μελέτη της Διεύθυνσης Οικονομικής Ανάλυσης της Εθνικής Τράπεζας, οι επενδυτικές ανάγκες στα ελληνικά νησιά εκτιμώνται σε 35 δισ. ευρώ σε βάθος δεκαετίας, με στόχο την αναβάθμιση κρίσιμων τομέων όπως οι μεταφορές, η ενέργεια, το νερό και η διαχείριση αποβλήτων. Η πρόκληση αφορά όχι μόνο την εξεύρεση πηγών χρηματοδότησης, αλλά και τη δημιουργία ενός σύγχρονου πλαισίου διακυβέρνησης, ικανού να συντονίζει προτεραιότητες, να κατευθύνει πόρους με προβλεψιμότητα και να μετατρέπει τη χρηματοδότηση σε ολοκληρωμένα έργα.
Να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα σήμερα είναι τέσσερις φορές κάτω από τον στόχο στις επενδύσεις. Στα συστατικά μεγέθη του ΑΕΠ (εξαγωγές, επενδύσεις, κατανάλωση) η χώρα σπάει κάθε ρεκόρ χαμηλότερων μεταβολών μεγεθών στα αντίστοιχα διαστήματα των ετών 2018-2025. Στο πρώτο εξάμηνο του 2025 η χώρα αναπτυσσόταν με ρυθμό1,96% (έναντι πρόβλεψης για 2,2%) και ήταν στη 12η θέση των 27. Πρόκειται για τη χαμηλότερη ετήσια ανάπτυξη πρώτου εξαμήνου από το 2017.
Και αν οι φιλοπόλεμες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συνεχίσουν μετατρέποντας τις οικονομίες τους σε πολεμικές μηχανές και μάλιστα με δανεισμό, όταν μάλιστα τα δημόσια χρέη των χωρών της ευρωζώνης σήμερα ξεπερνούν τα 20 τρισ. ευρώ, τι γίνεται; Επακόλουθο η ύφεση και ο περιορισμός της αγοραστικής δύναμης που –σε συνδυασμό με την πανάκριβη ενέργεια– θα προκαλέσουν διαλυτικό χάος. Και σε ό,τι μας αφορά, βρισκόμαστε ως χώρα ήδη στην τελευταία θέση της ΕΕ στον δείκτη του κατά κεφαλήν Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) εκφρασμένου σε πρότυπα αγοραστικής δύναμης.
Να θυμίσουμε ότι έναν χρόνο πριν, τον Σεπτέμβριο του 2024, μετά την παράδοση της εκτενούς έκθεσής του για την ανταγωνιστικότητα της ΕΕ, ο Μάριο Ντράγκι δήλωσε ότι το αναπτυξιακό μοντέλο της ΕΕ «ξεθωριάζει γρήγορα», οι αδυναμίες αυξάνονται και δεν υπάρχει σαφής στρατηγική για τη χρηματοδότηση των αναγκαίων επενδύσεων. Εκαναν κάτι οι Ευρωπαίοι; Ναι, έκαναν. Εβαλαν την έκθεση Ντράγκι στο αρχείο. Προηγείται η στήριξη του Ζελένσκι και κανείς Ευρωπαίος φορολογούμενος πολίτης δεν γνωρίζει το ύψος των χρημάτων που έχουν δοθεί στην Ουκρανία, παρότι όλοι γνωρίζουν ότι η χώρα αυτή δεν μπορεί να νικήσει τη Ρωσία.
Πάντως, σε κάτι πήγε καλά ο Μητσοτάκης. Και αυτό αφορά τον πλούτο των βουλευτών της ΝΔ και εξηγεί σε μεγάλο βαθμό γιατί τον στηρίζουν σε ό,τι κι αν κάνει. Από τη σύγκριση των δηλωθέντων πόθεν έσχες (δηλαδή τα φανερά έσοδα) προκύπτει μια εκτόξευση του πλούτου στη ΝΔ, η οποία είναι μακράν πρώτη με διαφορά από τα υπόλοιπα κόμματα. Ειδικότερα, από 90.965.491 ευρώ που συγκέντρωναν οι «γαλάζιοι» βουλευτές το 2019 ανέβηκαν στα 99.896.504 ευρώ το 2020, για να εκτοξευτεί το ποσό στα 121.205.155 ευρώ το 2021. Το επόμενο έτος (2022) το συνολικό ποσό ανέβηκε στα 126.153.430 ευρώ, ενώ το 2023 έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη, ειδικότερα στα 141.675.812 ευρώ. Και αυτοί μας λένε να τρέξουμε στα σουπερμάρκετ να αγοράσουμε φτηνά μανταλάκια. Αλλωστε το 2027 ο Κυριάκος θα την έχει κοπανήσει.
Πηγή: documentonews.gr / Σκίτσο Sakui
