Τρεις εβδομάδες μετά το σοβαρό τροχαίο που παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή, ο αθλητής ανεβαίνει ξανά στο ποδήλατο και στέλνει μήνυμα ζωής
Ένα σοβαρό τροχαίο ατύχημα παραλίγο να βάλει πρόωρο τέλος σε μια σπουδαία ποδηλατική πορεία. Ο Χανιώτης πρωταθλητής της ποδηλασίας, Γιάννης Ζεντέλης, τραυματίστηκε σοβαρά πριν από τρεις εβδομάδες, δέκα μόλις ημέρες μετά την κατάκτηση ενός ακόμη τίτλου. Σήμερα, συγκινεί με μια ειλικρινή και βαθιά ανθρώπινη ανάρτηση, με αφορμή την πρώτη του επαφή με το ποδήλατο μετά το ατύχημα.
Η εξομολόγησή του αποτυπώνει με έντονο συναίσθημα την εσωτερική μάχη που έδωσε από τη στιγμή του ατυχήματος μέχρι την επιστροφή στη σέλα: «Πριν τρεις εβδομάδες, όλα άλλαξαν μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Δέκα μέρες μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος…
Ένα ατύχημα. Μία πρόσκρουση. Και ξαφνικά ήμουν στο έδαφος — διαλυμένος, αιμόφυρτος, σχεδόν χωρίς τις αισθήσεις μου. Ήμουν τόσο κοντά στο να μην είμαι καν εδώ. Το πρόσωπό μου σπασμένο. Δύο χειρουργεία ως τώρα… Λάμες, μοσχεύματα, πλάκες, πόνος, σιωπή.»
Περιγράφοντας τις πρώτες δύσκολες μέρες, όπου δεν μπορούσε ούτε να μιλήσει ούτε να αναγνωρίσει τον εαυτό του στον καθρέφτη, ο Γιάννης Ζεντέλης εξομολογείται πως σήμερα, για πρώτη φορά, κατάφερε να ανέβει ξανά στο ποδήλατο – έστω μέσα στο σπίτι. «Όχι γρήγορα. Όχι δυνατά. Αλλά ζωντανός — και πάνω στη σέλα. Ένιωθα σαν να έβλεπα μια ταινία από τη ζωή μου, αλλά μέσα από τα δικά μου μάτια.»
Η ανάρτησή του καταλήγει σε ένα βαθιά συμβολικό και προσωπικό μήνυμα: «Δεν έχω νιώσει ποτέ τόσο μακριά από αυτό που ήμουν… αλλά και ποτέ τόσο κοντά σε αυτό που πραγματικά έχει σημασία. Οι ουλές θα επουλωθούν — κάποιες θα φαίνονται, κάποιες όχι. Αυτό που μένει όμως είναι βαθύτερο: όλα είναι τόσο μακριά αλλά και τόσο κοντά!»
Η δημόσια εξομολόγηση του Χανιώτη αθλητή είναι ένα ηχηρό μήνυμα ελπίδας, αντοχής και βαθιάς σύνδεσης με τη ζωή. Μέσα από τον προσωπικό του πόνο, καταφέρνει να εμπνεύσει – όχι μόνο τον αθλητικό κόσμο, αλλά και κάθε άνθρωπο που παλεύει να ξανασταθεί στα πόδια του.
