Δεν είναι σε κοινή θέα και όποιος θέλει να πάει τουαλέτα συνοδεύεται από αστυνομικό, ήταν η απάντηση του αστυνομικού διευθυντή Χανίων Κανέλλου Νικολάου στη μήνυση που κατέθεσαν οι εργαζόμενοι που συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης που έγινε στις 4 Απριλίου 2025 στα Χανιά σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Στη μήνυσή τους, καταγγέλλουν την παράνομη σύλληψή τους, την κράτησή τους υπό άθλιες συνθήκες για 10 ώρες στα κρατητήρια του Αστυνομικού Μεγάρου Χανίων, καθώς και τη σεξουαλική παρενόχληση που υπέστησαν από άλλους κρατούμενους.
Ο αστυνομικός διευθυντής ρωτήθηκε σήμερα το πρωί για τα όσα κατήγγειλαν οι συλληφθέντες με τον Καννέλλο Νικολάου να απαντά πως οι τουαλέτες δεν είναι σε κοινή θέα και όποιος θέλει να πάει τουαλέτα συνοδεύεται όπως προβλέπεται από αστυνομικό.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του:
“Πριν από τρεις εβδομάδες Ευρωπαϊκή επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων έλεγξε τα κρατητήρια σε όλην την Κρήτη και δε διαπίστωσε κάποιο πρόβλημα. Υπάρχει σεβασμός στους κρατούμενους
Η μόνη παρατήρηση που έκαναν είναι ότι τα κρατητήρια είναι στο υπόγειο.
Τα προσωπικά αντικείμενα των προσωρινά κρατούμενων αφαιρούνται, όπως είναι τα κορδόνια και τα κοσμήματα για λόγους προστασίας , για να μην προχωρήσουν σε αυτοχειρία.
Πέρυσι είχαμε προσάγει 200 άτομα στο πλαίσιο της επιχείρησης ΑΡΕΤΗ καθώς δεν είχαν άδεια εργασίας και φέτος 140 έκαναν αίτηση για άδεια, ενώ να σημειωθεί πως τον Δεκέμβριο του 2024 υπήρξε ενημέρωση για αυτήν την άδεια, οπότε το γνώριζαν ότι έπρεπε να τη βγάλουν.
Να θυμίσουμε πως σε μήνυση της ηγεσίας της ΕΛΑΣ είχαν προχωρήσει οι εργαζόμενοι που τους είχαν συλλάβει στα Χανιά. Σύμφωνα με την τότε ανακοίνωση τους:
«Είμαστε οι εργαζόμενοι που συλληφθήκαμε στα πλαίσια της «εξόρμησης – επιχειρησιακής δράσης» με την ονομασία «ΑΡΕΤΗ» που οργανώθηκε από την Αστυνομική Διεύθυνση Χανίων τις νυχτερινές ώρες της Παρασκευής 4ης Απριλίου 2025 και πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου, κατά την οποία διενεργήθηκαν «στοχευμένοι έλεγχοι» στα καταστήματα […] του Ενετικού Λιμένα Χανίων, στα οποία εργαζόμαστε ως σερβιτόροι, επειδή δεν είχαμε εφοδιαστεί με προηγούμενη άδεια της αστυνομικής αρχής, την αποκαλούμενη «άδεια εργασίας», παρότι ήταν γνωστό στους εγκαλούμενους ότι από 02.02.2012 ΔΕΝ υφίσταται / έχει παύσει τέτοια υποχρέωση μας.
Αλλά και αν ακόμα υποθέσουμε ότι υφίσταται τέτοια υποχρέωση μας, η έλλειψη της ΔΕΝ συνιστά ΚΑΝΕΝΑ ΑΔΙΚΗΜΑ. Δεν είναι δηλαδή αξιόποινη, γιατί μέχρι τότε (αν, επαναλαμβάνουμε, είχαμε υποχρέωση εφοδιασμού της) χαρακτηρίζονταν ως πταίσμα, ενώ δεν τυγχάνει εφαρμογής η διάταξη της, καθόσον αυτή αναφέρεται στην ίδρυση ή διατήρηση των κέντρων διασκεδάσεων, δηλαδή τους ιδιοκτήτες αυτών, και όχι στην παροχή εργασίας, πράγμα που είναι διαφορετικό από τη λειτουργία ή διαχείριση των εν λόγω καταστημάτων.
Τα ανωτέρω δεν αποτελούν δυσερμήνευτα νομικά ζητήματα, καθόσον η άνω γνωμοδότηση της Ε.Α., που δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ και περιγράφει αναλυτικά το ισχύον σύστημα αδειών για την απασχόληση σε καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος (βλ. τις σκέψεις 5 έως και ιδίως 9 αλλά και τις σχετικές παραπομπές) χωρίς να έχει αλλάξει τίποτε έκτοτε δεν καταλείπει κανένα περιθώριο αμφιβολίας των, αφού ακόμα και τα εγχειρίδια της ΕΛ.ΑΣ που εφοδιάζονται και προστρέχουν οι κατώτεροι προανακριτικοί υπάλληλοι, χαρακτηρίζουν, από το 2019, την έλλειψη άδειας εργασίας ως ΜΗ ΑΞΙΟΠΟΙΝΗ.
Για αυτό το λόγο, εξ όσων γνωρίζουμε, πουθενά στην Ελλάδα, από το 2019 τουλάχιστον, ουδείς συνελήφθη, κρατήθηκε και καταδικάστηκε από δικαστήριο για το ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ αυτό έγκλημα, πλην της περίπτωσης μας, στα Χανιά, όπου συλληφθήκαμε και κρατηθήκαμε αδίκως, κατά την «αστυνομική εξόρμηση» αποκαλούμενη ως «ΑΡΕΤΗ», όπως ονομάζονταν διαχρονικά οι αστυνομικές επιχειρήσεις τη δεκαετία του 1960, του 1970 αλλά και του 1980, που στόχο είχαν να ελέγξουν την διαφορετικότητα (επιχειρήσεις στην Λ. Συγγρού), και το φρόνημα της νεολαίας και των εργαζόμενων, στόχο που και αυτή η επιχείρηση υπηρέτησε και γι΄ αυτό το σκοπό σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε.
Αυτά, προφανώς, τα γνώριζαν ο… και ο Διοικητής…, που σχεδίασαν και οργάνωσαν αυτήν την αστυνομική επιχείρηση, την οποία συνέδραμαν πάνοπλοι αστυνομικοί των ειδικών κατασταλτικών δυνάμεων της ΕΛ.ΑΣ προκειμένου να προκαλέσουν σ’ εμάς και στους συναδέλφους μας τρόμο και όχι την εμπέδωση αισθήματος ασφάλειας των πολιτών, όπως υποστήριξαν στην ανακοίνωση τους. Το αίσθημα ασφάλειας κλονίζεται από την εγκληματικότητα, την οποία πρέπει να αναζητήσουν αλλού.
Γνώριζαν ότι είμαστε αθώοι, αφού δεν τελέσαμε καμιά αξιόποινη πράξη. Ως εκ τούτου γνώριζαν ότι η σύλληψη μας είναι παράνομη. Και παρότι γνώριζαν αυτά μας συνέλαβαν και μας κράτησαν σε άθλιες και εξευτελιστικές για την προσωπικότητα μας συνθήκες στα κρατητήρια του Αστυνομικού Μεγάρου επί 10ωρο. Χωρίς να ενημερώσουν αμελλητί τον Εισαγγελέα Υπηρεσίας για την κράτηση μας, ακόμα και παρά το προχωρημένο της ώρας, λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία μας, ότι ποτέ στο παρελθόν δεν τελέσαμε καμιά παράβαση, ότι μας συνέλαβαν για μια χαλκευμένη, κατασκευασμένη στα μαγειρεία της Αστυνομικής Διεύθυνσης και της Ασφάλειας Χανίων παράβαση, που ο νόμος απειλεί ακόμα και γι΄ αυτήν ποινή φυλάκισης έως πέντε μήνες ή χρηματική ποινή.
Συνεπώς η σύλληψη και κράτηση μας δεν συνιστά, έστω ακραίο, αλλά νόμιμο μέτρο δικονομικού καταναγκασμού, αλλά (συνιστά) παράνομο δικονομικό καταναγκασμό και βαρύτατη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπεια μας και υπό την έννοια αυτή, η κράτηση μας συνιστά και βασανιστήρια.
Σας μεταφέρουμε εδώ, με απλά λόγια, τις συνθήκες κράτησης και κατεξευτελισμού που βιώσαμε οι τέσσερις κοπέλες που κρατηθήκαμε στα κρατητήρια του Αστυνομικού Μεγάρου:
“Γεια! Λοιπόν μας πήραν από το μαγαζί και μας πήγανε στο μέγαρο, είχαμε αναμονή τουλάχιστον μια ώρα μέχρι να μας κατεβάσουν κάτω στα κρατητήρια. Μας ενημερώνουν ότι θα βγούμε την επόμενη μέρα το πολύ μέχρι τις 10! Η άλλη κοπέλα που ήμασταν μαζί δούλευε 8:30 το πρωί και τους ενημερώνει ότι δεν γίνεται να μην πάει διότι θα χάσει την δουλειά της, αλλά δεν συγκινήθηκαν καν. Μας κατεβάζουν κάτω και εκεί ξεκινάει η παρόδια. Μας βάζουν σε ένα δωμάτιο εμάς (4 κορίτσια ) μας ζητάνε να βγάλουμε κορδόνια κοσμήματα μας ψάχνουν εμάς (γυναίκα) ψάχνουν τις τσάντες μας και μας περνούν τα προσωπικά μας αντικείμενα. Σε ένα παιδί που του πήραν το κινητό και το πρωί το παρέλαβε με σπασμένη οθόνη/τζαμάκι ! Ανοίγουν πόρτα μας οδηγούν σε ένα κελί ολοσκότεινο, μπαίνουμε και κλειδώνουν . Το κελί είχε μια τουαλέτα σε άθλια κατάσταση. Βρομούσε κατουρλιό. Μια κοπέλα που δεν άντεχε έκανε την ανάγκη της στο σιφόνι και ρίχναμε νερά με το μπουκάλι . Τα οποία νερά δεν μας τα είχαν δώσει , διότι ούτε νερό ούτε φαγητό μας έδωσαν. Τα νερά μας τα έδωσαν τα παιδιά από το […] που είχαν προλάβει να παραγγείλουν και κάτι άλλοι κρατούμενοι. Να σημειώσω ότι πριν μπούμε ζητήσαμε να παραγγείλουμε και ο κύριος που φυλούσε τα κρατητήρια απέξω δεν μας άφησε!
Η τουαλέτα του κελιού ήταν σε κοινή θέα οπότε βάζαμε το μπουφάν στα κάγκελα να καλύψουμε ό,τι μπορούσαμε ! Κουβέρτες μας έδωσαν μετά από ώρες κάτι άλλοι κρατούμενοι. Δεχθήκαμε σεξουαλική παρενόχληση από έναν κρατούμενο που με τη χρήση αναπτήρα ερχόταν και φώτιζε τα πρόσωπα μας ξεχωριστά και μετά έκανε πέρα και τριβόταν. Φωνάζαμε να φύγει η να έρθει κάποιος να τον πάρει και δεν ανταποκρίθηκαν απέξω παρά μόνο τα παιδιά από το […].
Επίσης φωνάζαμε για να μας πάνε τουαλέτα κάπου αλλού και μας έλεγαν να πάμε εκεί που ήμαστε το οποίο ήταν αδύνατον. Συνεπώς καμία βοήθεια παρά μόνο απαξίωση από τον κύριο έξω . Αφού πέρασαν οι ώρες ξεκινάνε να μας φωνάζουν και από εκεί που μας έλεγαν ότι μέχρι 10 θα έχουμε ξεμπερδέψει φύγαμε 1! Να σημειώσω ότι ένα παιδί που δεν τον μάζεψαν και δουλεύει στο […] μας έφερε φαγητό, ο αστυνομικός που ήταν πάνω τον άφησε να περάσει και όταν φτάνει κάτω ο ίδιος φύλακας που μας απαξίωσε τραμπούκισε το παιδί με αποτέλεσμα να φύγει.»
