Συζήτηση με θέμα: “Πόλη για τις ανάγκες των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων. Η αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων προς όφελος των λαϊκών αναγκών”, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 14 Σεπτέμβρη στις 19:30 στο Στρατόπεδο Μαρκοπούλου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της ΚΝΕ – Οδηγητής.
Το κάλεσμα για συμμετοχή:
50ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ
Κάλεσμα για συμμετοχή στη συζήτηση με θέμα: “Πόλη για τις ανάγκες των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων. Η αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων προς όφελος των λαϊκών αναγκών”
Στον χώρο του πάρκου του πρώην στρατοπέδου Μαρκοπούλου,
Σάββατο 14 Σεπτέμβρη στις 19:30 στην Κεντρική Σκηνή του Φεστιβάλ
Κεντρικές παρεμβάσεις θα γίνουν από:
• Λουτσέτης Μπάμπης, Δημοτικός Σύμβουλος Χανίων και μέλος της Ε.Π. Κρήτης του ΚΚΕ.
• Μακρέας Δημήτρης, Γιατρός, Δημοτικός Σύμβουλος με την Λαϊκή Συσπείρωση Χανίων.
• Μιλτιάδης Κλωνιζάκης, Πολιτικός Μηχανικός, Δημοτικός Σύμβουλος με τη Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Χανίων.
Μαρκόπουλο, Αγίοι Αποστόλοι, πρώην οικόπεδο ΑΒΕΑ….
Περιοχή Άπτερα στην παρηγοριά, λόφος καστέλι, κτίρια του πρώην ΙΚΑ, κτίρια παλιού Ψυχιατρείου….
Η δημόσια γη και τα δημόσια κτίρια ως κερδοφόρο εμπόρευμα και η κοστολόγηση των αναγκών και των δικαιωμάτων των πολλών ως μη κερδοφόρες επενδύσεις.
Όταν η εμπορική αξία της γης έχει προτεραιότητα έναντι της αξίας χρήσης της υπερ των αναγκών των πολλών, μπορούμε να επιβάλλουμε τις δικές μας ανάγκες; Και με ποιόν τρόπο; Είναι μονόδρομος να δεχόμαστε διαφόρου τύπου «αντίτιμα», να πληρώνουμε δηλαδή γη και κτίρια που έχουν δημόσιο χαρακτήρα;
Μπορεί τελικά να χωρέσει το δικαίωμα για ελεύθερους και δημόσιους χώρους υπερ πολλών αν δεν συγκρουστούμε με την πολιτική αντιμετώπισης της γης από το τοπικό και κεντρικό κράτος ως εμπόρευμα;
Και μέχρι που πρέπει να συγκρούεται το λαϊκό κίνημα; Μπορούμε να δεχόμαστε την ανταποδοτικότητα των όποιων έργων γίνονται ως μονόδρομο; Δηλαδή να δεχόμαστε οι χρήστες του όποιου ελεύθερου χώρου να πληρώνουν την κατασκευή, συντήρηση και λειτουργία του και το κράτος να εξοικονομεί τα δικά μας λεφτά να τα δίνει επιδοτήσεις όπου θέλει το κεφάλαιο;
Γιατί η κατασκευή, η καθαριότητα και η προστασία του πρασίνου των ελεύθερων και ποιοτικών χώρων για τον λαό, προϋποθέτουν την διεκδίκηση μόνιμου και επαρκούς προσωπικού στις δημοτικές υπηρεσίες σε αντίθεση με την συνειδητά προωθούμενη από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις υποστελέχωση με στόχο την παράδοση τόσων αναγκαίων για το λαό υπηρεσιών στους ιδιώτες..
Από τις «πιο ακριβές μπασκέτες της μεσογείου» (για το οικόπεδο της πρώην ΑΒΕΑ) έως τα ευχαριστήρια στην κυβέρνηση που παραχωρεί στον Δήμο το κτίριο του πρώην ΙΚΑ αντί να το δώσει σε ξενοδόχο (στην ίδια όμως τιμή που θα πλήρωναν οι ξενοδόχοι), το αποτέλεσμα το ίδιο: Το κράτος αντιλαμβάνεται τον ελεύθερο χώρο ως εμπόρευμα, την αξία του ως πηγή κέρδους, και το δικαίωμα σε επαρκείς, δωρεάν και ελεύθερους χώρους ως μη συμφέρουσες για το κεφάλαιο επενδύσεις.
Με τις παραπάνω σκέψεις και προβληματισμούς, σας καλούμε στην συζήτηση στην κεντρική σκηνή του 50ου ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ-ΟΔΗΓΗΤΗ στο πάρκο του πρώην στρατοπέδου Μαρκοπούλου όπου θα συζητήσουμε πως μπορούμε να ενισχύσουμε τον αγώνα διεκδίκησης των τόσο αναγκαίων ελεύθερων χώρων στην πόλη μας, πώς θα ενισχυθεί ο συντονισμός των φορέων του οργανωμένου εργατικού – λαϊκού κινήματος και οι πρωτοβουλίες τους ανά γειτονιά και συνοικία. Να συζητήσουμε πως διεκδικούμε τις ανάγκες μας στο σήμερα, ανοίγοντας τον δρόμο για ένα κράτος που θα δουλεύει από τους πολλούς για τις ανάγκες των πολλών.
Στο χώρο του πάρκου του πρώην στρατόπεδου Μαρκοπούλου, χώρο για τον οποίο το λαϊκό κίνημα της πόλης μας έχει δώσει εκατοντάδες μάχες πολλά χρόνια τώρα και θα συνεχίσει να δίνει μέχρι να γίνει το πάρκο αναψυχής και ξεκούρασης που έχει τόσο ανάγκη η χανιώτικη κοινωνία.
Για να βάλουμε εμπόδια στα σχέδιά τους για ένα Δήμο -και κυρίως κέντρο της πόλης- βιτρίνα που θα κρύβει καλά τη φτώχεια, την ανεργία, τις ανάγκες του λαού, αλλά θα εξυπηρετεί κάθε απαίτηση του μεγάλου -ντόπιου και ξένου- τουριστικού και εμπορικού κεφαλαίου και κυρίως τη μετατροπή του δήμου σε πεδίο αύξησης της κερδοφορίας του.
Γιατί γνωρίζουμε ήδη από την εμπειρία μας ότι όσο η αξία της γης στη πόλη μας ανεβαίνει, όσο η πόλη μας «αναπτύσσεται» γίνοντας φιλόξενη για τους επενδυτές, τόσο η πόλη θα γίνεται όλο και πιο αφιλόξενη στου εργαζομένους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους συνταξιούχους και την νεολαία της.
