Σφοδρά πυρά κατά των κυβερνητικών χειρισμών για μια σειρά θεμάτων εξαπέλυσε ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης, στο πλαίσιο των εβδομαδιαίων σημειώσεών του που αναρτά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Βέβαια, δεν λησμόνησε να αναδείξει τις εξελίξεις στο σκάνδαλο των υποκλοπών που περνά κάτω από τα ραντάρ της επικαιρότητας και βεβαίως αναφέρθηκε στη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, κάνοντας λόγο για μια εκδικητική δημοκρατία.
Αναλυτικά η ανάρτηση Χαρίτση
Καλημέρα σε όλες και όλους.
Αυτές είναι οι σημειώσεις μου για την εβδομάδα που πέρασε.
1. ΜΑΤ για σας – «ΟΠΕΚΕΠΕ-bet» για μας
Αντί για στήριξη στους αγρότες, η κυβέρνηση απαντά με ΜΑΤ και καταστολή, με εμπαιγμό και απαξίωση.
Οι πληρωμές του ΟΠΕΚΕΠΕ ένα μεγαλοπρεπές φιάσκο. Πληγέντες κτηνοτρόφοι από την ευλογιά έμειναν χωρίς καμία στήριξη και, μετά τις κρατήσεις υπέρ ΕΛΓΑ, οι ενισχύσεις που πραγματικά καταβλήθηκαν ήταν το μισό από όσα δικαιούται και περιμένει ο αγροτικός κόσμος για να επιβιώσει.
Δεν μιλάμε απλώς για κακές πληρωμές. Μιλάμε για έναν πρωτογενή τομέα που αποδυναμώνεται συστηματικά, για μια ύπαιθρο που ερημώνει, για παραγωγούς που συνθλίβονται ανάμεσα στο αυξημένο κόστος παραγωγής, τις κλιματικές καταστροφές, τις ζωοϋγειονομικές κρίσεις και την καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Στην Εξεταστική Επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ μαθαίνουμε και το νέο λεξιλόγιο της πρωτογενούς παραγωγής στα χρόνια της ΝΔ.
Δεν είναι τρακτέρ, σπορά, ζωοτροφές, μόχθος.
Είναι φεράρι, τζόκερ, φραπές, χασάπης.
Το μήνυμα από τα χωράφια είναι πια σαφές: οι πραγματικοί αγρότες γυρίζουν την πλάτη στην κυβέρνηση. Γιατί βλέπουν πως πίσω από τις υποσχέσεις, το μόνο κράτος που η ΝΔ μπορεί να προσφέρει είναι ένα κράτος διεφθαρμένο, αναποτελεσματικό και αδιάφορο για το μέλλον τους.
2. Ρεύμα και Νερό
Την περασμένη Τρίτη στη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων έθεσα δύο θέματα που μας καίνε: τις τιμές στο ρεύμα και τη λειψυδρία.
Μετά την Έκθεση του ACER – του ευρωπαϊκού οργανισμού ρυθμιστικών αρχών ενέργειας – που μιλάει για ενδεχόμενο χειραγώγησης τιμών στην ελληνική αγορά τόνισα ότι αυτό που χρειαζόμαστε είναι διαφάνεια και απαιτούνται γενναίες θεσμικες παρεμβάσεις για την προστασία του καταναλωτή και την πάταξη της κερδοσκοπίας του ολιγοπωλίου στην ενέργεια.
Η λειψυδρία οδήγησε την κυβέρνηση να κηρύξει σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης την Αττική και τα νησιά της Λέρου και της Πάτμου. Ο κόσμος αναρωτιέται: πώς γίνεται από τη μια να έχουμε βροχοπτώσεις και να πλημμυρίζουν πόλεις και χωριά κι από την άλλη να μην έχουμε νερό;
Γίνεται. Γιατί αυτό που λείπει είναι μια σοβαρή στρατηγική για το νερό που θα λαμβάνει υπόψη τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Κι αυτό που χρειάζεται είναι ολοκληρωμένες παρεμβάσεις ανθεκτικότητας και προστασίας του πολύτιμου αυτού δημόσιου αγαθού και όχι φαραωνικά και επικίνδυνα για το περιβάλλον έργα, όπως αυτά που σχεδιάζει – μέσω απευθείας αναθέσεων μάλιστα – η κυβέρνηση της ΝΔ.
3. Παρακμή σε αριθμούς
Οι αριθμοί του Πολυετούς Δημοσιονομικού Προγραμματισμού 2026-2029 προέρχονται από την ίδια την κυβέρνηση.
Και είναι συντριπτικοί: το ΑΕΠ –που από 2,4% το 2026 καταλήγει στο 1,3% το 2029– αποτελεί παραδοχή αποτυχίας. Η ίδια η κυβέρνηση προβλέπει ότι η ονομαστική μεγέθυνση της οικονομίας θα είναι επικίνδυνα αναιμική.
Δεν μιλάμε για ανάκαμψη, αλλά για προγραμματισμένη επιβράδυνση, την ώρα που τα νοικοκυριά πνίγονται από ακρίβεια και χαμηλούς μισθούς.
Την ίδια στιγμή, δημόσια και ιδιωτική κατανάλωση μένουν στάσιμες, ενώ οι επενδύσεις προβλέπεται να καταρρεύσουν αμέσως μετά την ολοκλήρωση του Ταμείου Ανάκαμψης στο τέλος του 2026. Η απασχόληση παραμένει καθηλωμένη, επιβεβαιώνοντας ότι το παραγωγικό μοντέλο δεν δημιουργεί ποιοτικές θέσεις εργασίας. Και όσο κι αν ο πληθωρισμός εμφανίζεται να αποκλιμακώνεται, οι τιμές σε βασικά αγαθά παραμένουν σε ιστορικά υψηλά επίπεδα.
Πίσω από τους αριθμούς διακρίνεται μια στρατηγική που έχει εξαντληθεί: κοινωνικό κράτος σε ασφυκτικη πίεση, ανάπτυξη εξαρτημένη αποκλειστικά από ευρωπαϊκούς πόρους, επενδύσεις που αφορούν λίγους και ανισότητες που παγιώνονται.
Πολιτικά, το μήνυμα του ΠΔΠ είναι καθαρό: η κυβέρνηση δεν σχεδιάζει στροφή, αλλά συνέχιση της ίδιας πορείας. Έχουμε μια οικονομία χαμηλών προσδοκιών και μια κοινωνία σε υψηλή πίεση.
Το ζήτημα δεν είναι τεχνικό· είναι βαθιά πολιτικό. Αν αυτή είναι η επίσημη παραδοχή για το μέλλον, τότε η ανάγκη για άλλο παραγωγικό μοντέλο και για πολιτική αλλαγή δεν είναι σύνθημα — είναι κοινωνική αναγκαιότητα.
4. Οι Ζωές των Άλλων
Τα νέα στοιχεία από ανεξάρτητες τεχνικές εκθέσεις διεθνούς δημοσιογραφικής έρευνας για το κατασκοπευτικό λογισμικό Predator δείχνουν καθαρά ότι δεν επρόκειτο για μια ιδιωτική δραστηριότητα στο περιθώριο, αλλά για έναν οργανωμένο μηχανισμό με κρατικούς πελάτες.
Το λογισμικό πουλιόταν σε κυβερνήσεις, λειτουργούσε με πλήρη επιχειρησιακή υποστήριξη και ο κάθε υπάλληλος της εταιρείας είχε πρόσβαση στο υλικό των παρακολουθήσεων. Δεν μιλάμε για μια ανεξέλεγκτη εταιρεία της αγοράς, αλλά για έναν κανονικό μηχανισμό παρακολούθησης.
Ας το πούμε όπως είναι: ο ιδιώτης δεν πουλούσε απλώς ένα εργαλείο∙ παρείχε υπηρεσίες πλήρους παρακολούθησης σε κυβερνήσεις.
Η Ελλάδα, μάλιστα, δεν εμφανίζεται ως ουδέτερος παρατηρητής αλλά ως κόμβος δραστηριότητας.
Κι όμως, η κυβέρνηση δήλωνε άγνοια. Υπουργοί έλεγαν ότι δεν είναι αρμόδιοι. Η Βουλή υποτίθεται ότι «έκλεισε» το θέμα. Σήμερα φαίνεται καθαρά ότι την ώρα που το σκάνδαλο παρουσιαζόταν ως λήξαν, ο μηχανισμός λειτουργούσε κανονικά.
Δεν έχουμε μπροστά μας ένα απλό σκάνδαλο υποκλοπών.
Έχουμε ένα σκάνδαλο δημοκρατίας.
Έχουμε μια εξουσία που παρακολουθούσε, μια Βουλή που δεν ενημερώθηκε ποτέ ουσιαστικά και μια κυβέρνηση που συγκάλυψε.
Κι αυτό πολιτικά δεν παραγράφεται.
5. Εκδικητική δημοκρατία
Συμπληρώθηκαν 17 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Τη μέρα που σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά και λειτούργησε ως θρυαλλίδα για την αμφισβήτηση ενός ολόκληρου συστήματος εξουσίας που έβλεπε στη νεολαία έναν «εσωτερικό εχθρό».
Η μνήμη δεν έσβησε. Γιατί τη σφαίρα του Κορκονέα τη διαδέχθηκε η συκοφαντία, η επίθεση στα δικαιώματα των νέων ανθρώπων, η γιγάντωση των κατασταλτικών μηχανισμών.
Η απόδειξη; Σήμερα ο Νίκος Ρωμανός, ο έφηβος που είδε τον φίλο του να πέφτει νεκρός, βρίσκεται σε ένα κελί. Όχι για κάτι που έκανε – το τίμημα για τις επιλογές του το έχει πληρώσει. Για κάτι που δεν έχει αποδειχθεί. Μόνο και μόνο γιατί είναι ένας «συνήθης ύποπτος».
Μια Δημοκρατία που εκδικείται, είναι μια Δημοκρατία που έχει αποτύχει.
Και η χθεσινή στάση της ΕΛ.ΑΣ του κ. Χρυσοχοΐδη που εμπόδισε την ειρηνική πορεία να φτάσει στο μνημείο του Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια και επιτέθηκε λυσσαλέα στους διαδηλωτές, κάνει το μήνυμα εκείνου του Δεκέμβρη να παραμένει επίκαιρο.
Πηγή: efsyn.gr
