Ο πολέμαρχος Αχμάντ αλ Σαράα -που μέχρι χθες ήταν γνωστός με το πολεμικό ψευδώνυμο «αλ Τζαουλάνι»- κατέλαβε την στρατηγικής σημασίας πόλη Ντεΐρ αζ Ζορ και… γλυκοκοιτάζει και τη Ράκα, ενώ διαπραγματεύεται με τους Κούρδους ώστε να τους εντάξει στη Συριακή Κυβέρνηση της Σωτηρίας.
Ηολύμπια ηρεμία του «ισλαμιστή με ανθρώπινο πρόσωπο» Αχμάντ αλ Σαράα, ο οποίος εγκατέλειψε το πολεμικό του ψευδώνυμο «Αμπού Μοχάμεντ αλ Τζαουλάνι», δύσκολα κρύβει την ανησυχία του.
Ο ηγέτης της οργάνωσης Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), που κατέλαβε τη Δαμασκό, σιώπησε εκκωφαντικά για τους εκατοντάδες ισραηλινούς βομβαρδισμούς εναντίον εγκαταστάσεων του στρατού του Μπασάρ αλ Ασαντ, προφανώς γιατί είναι αδύναμος να τα βάλει με το Ισραήλ.
Μετά κοίταξε τον χάρτη. Η ματιά του σταμάτησε στα βορειοανατολικά. Διέταξε τους άνδρες της HTS να καταλάβουν «χειρουργικά» την Ντεΐρ αζ Ζορ, πόλη τεράστιας σημασίας σε περιοχή με πετρελαιοπηγές.
Την κατέλαβαν μετά από σύντομη μάχη με τους Κούρδους των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), δηλαδή με τους συμμάχους των ΗΠΑ στη Συρία. Δεν προέλασαν παρακάτω, αν και οι φήμες λένε ότι στοχεύουν και την πόλη Ράκα, γιατί μια σύρραξη HTS-SDF θα αναζωπύρωνε τον εμφύλιο πόλεμο. Και ο αλ Τζαουλάνι ξέρει ότι είναι αδύνατον να τον κερδίσει.
Ακροβατώντας στρατιωτικά και πολιτικά, ο «μετριοπαθής» σουνίτης πολέμαρχος παζαρεύει, όπως λένε οι πληροφορίες, μια συμφωνία αμοιβαίας αναγνώρισης με τους Κούρδους της Συρίας οι οποίοι βρίσκονται ξανά στο σταυροδρόμι της Ιστορίας. Στο καλύτερο σενάριο, θα συμμετάσχουν στη νεογέννητη Συριακή Κυβέρνηση Σωτηρίας.
Ανησυχούν, ελπίζουν και περιμένουν
Το θέλουν; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, καθώς τα μέτωπα με την Τουρκία είναι ορθάνοιχτα. Πρόσφατα ο υποστηριζόμενος από την Αγκυρα ψευδεπίγραφος Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA) κατέλαβε την πόλη Μανμπίτζ και έδιωξε τους Κούρδους από τα δυτικά του ποταμού Ευφράτη. Τουρκικά μαχητικά βομβάρδισαν κουρδικό κομβόι γιατί μετέφερε κατασχεμένο εξοπλισμό του πρώην κυβερνητικού στρατού. Και σίγουρα ο «σουλτάνος» Ερντογάν θα θυμώσει με την HDS αν συνεργαστεί με «τρομοκράτες».
«Οι μειονότητες της Συρίας ανησυχούν για το πώς θα τους συμπεριφερθούν όσοι κατέλαβαν την εξουσία στη Δαμασκό και μιλάνε με θετικά συνθήματα. Οι μειονότητες ελπίζουν και περιμένουν να δουν αν τα λόγια θα γίνουν πράξεις», δήλωσε συγκρατημένα η Ιλχάμ Αχμάντ, εκπρόσωπος της κουρδικής Αυτόνομης Διοίκησης της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (Ροτζάβα).
Οι Κούρδοι αποτελούν το 10% του συνολικού συριακού πληθυσμού, είναι η μεγαλύτερη εθνική μειονότητα της χώρας. Στα 13 χρόνια που διήρκεσε ο εμφύλιος (2011-2024) δεν πήραν το μέρος ούτε του δικτάτορα ούτε της ποικιλώνυμης ένοπλης αντιπολίτευσης. Εστησαν το δικό τους de facto κρατίδιο στη Ροτζάβα, πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος από τις τουρκικές επιθέσεις, έχασαν ορισμένα εδάφη και έγιναν οι φρουροί του πετρελαίου της περιοχής για λογαριασμό της Ουάσινγκτον.
Αποκωδικοποιώντας την ανατροπή Ασαντ
«Στα λόγια ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει να απεμπλακούν οι ΗΠΑ από αυτό που αποκαλεί “ατελείωτοι πόλεμοι” στη Μέση Ανατολή. Στην πρώτη θητεία του πήγε να αποσύρει τους εκατοντάδες Αμερικανούς στρατιωτικούς που βοηθούν τους Κούρδους. Αλλά οι σύμβουλοί του τον έπεισαν ότι το αντάρτικο του Ισλαμικού κράτους (ISIS) θα φούντωνε. Εκανε πίσω γιατί ήθελε να μείνει στην Ιστορία ως ο πρόεδρος που εξαφάνισε το ISIS», εξηγεί ο Ντάγκλας Χέρμπερτ, αναλυτής του καναλιού France 24.
Πίσω στη Δαμασκό, η νέα κυβέρνηση ευχαρίστησε την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Ιράκ, την Ιορδανία, το Μπαχρέιν, το Ομάν και την Ιταλία. Είναι τα πρώτα κράτη που άνοιξαν ξανά τις πρεσβείες τους, ουσιαστικά αναγνωρίζοντας το υπό διαμόρφωση νέο καθεστώς.
Την ίδια ώρα, έμπειροι αναλυτές προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν την ανατροπή του Ασαντ, η οποία εξέπληξε τους πάντες. «Ερχεται μια στιγμή που τα αυταρχικά καθεστώτα χάνουν την κοινωνική τους βάση ή την αντικαθιστούν με μαφιόζικες δομές.
Η μακρά παράδοση της Δύσης να στηρίζει αυταρχικά καθεστώτα γιατί υποτίθεται ότι παρέχουν σταθερότητα, ίσως έφτασε η ώρα να αλλάξει. Οι δικτατορίες μπορεί να μην είναι τόσο ακλόνητες όσο υποκρίνονται ότι είναι», είπε στην τηλεόραση της Deutsche Welle ο Γερμανο-ιρανός Αλί Φατολάχ-Νετζάντ, διευθυντής της δεξαμενής σκέψης Center for Middle East and Global Order.
Εκατομμύρια πρόσφυγες, αβέβαιη επιστροφή
Αν και εκατοντάδες Σύροι περνάνε κάθε μέρα τα σύνορα με τον Λίβανο και την Τουρκία, η επιστροφή των σχεδόν πέντε εκατομμυρίων προσφύγων πολέμου από το εξωτερικό είναι μια προβληματική επιχείρηση με αβέβαιη έκβαση.
«Η κατάσταση στο εσωτερικό της Συρίας παραμένει τρομερά επικίνδυνη», προειδοποίησε η ΜΚΟ Διεθνής Επιτροπή Σωτηρίας (IRC) διαφωνώντας με τις κυβερνήσεις κρατών που έσπευσαν να παγώσουν τις διαδικασίες παροχής ασύλου για τους Σύρους πρόσφυγες.
«Η χώρα δεν είναι έτοιμη να δεχτεί τη μαζική εισροή τριών, τεσσάρων ή πέντε εκατομμυρίων προσφύγων», δήλωσε στο κανάλι Αλ Τζαζίρα ο Λαμπίμπ Ναχάς, διευθυντής προγραμμάτων της οργάνωσης Συριακός Σύνδεσμος για την Αξιοπρέπεια των Πολιτών (SACD).
Οσο για τις πιθανότητες ταχείας οικονομικής ανάκαμψης της Συρίας, αυτές είναι ελάχιστες. «Από το 2011 μέχρι σήμερα το συριακό ΑΕΠ μειώθηκε κατά 80 έως 85%, λόγω των συγκρούσεων και των διεθνών κυρώσεων. Θα χρειαστεί σταθερότητα και τεράστια επενδυτική συνδρομή των ξένων για να ξανασταθεί στα πόδια της η χώρα σε μια δεκαετία από τώρα», εκτιμά ο Τζόρτζιο Καφιέρο, Ιταλοαμερικανός ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής.
πηγή: efsyn
