«Οι ηγέτες της Ευρώπης βρίσκονται σε πανικό. Η βιαστικά συγκληθείσα σύνοδος ασφαλείας στο Παρίσι τη Δευτέρα αποτελεί την απόδειξη», σχολιάζει το BBC.
Και η αλήθεια είναι πως με κάθε δήλωση και με κάθε κίνηση οι Ευρωπαίοι ηγέτες αποκαλύπτουν ότι ακόμα προσπαθούν να συνέλθουν από το γεγονός ότι δεν προσκλήθηκαν από τις ΗΠΑ στις συνομιλίες με τη Ρωσία για το μέλλον της Ουκρανίας. Ακόμη και η ομιλία του Τζέι Ντι Βανς, μία πρωτοφανής επίθεση με «κηρύγματα» περί δημοκρατίας και ελευθερίας του λόγου και κάποια fake news, φάνηκε να σοκάρει τους πάντες.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε την Κυριακή ότι θα μπορούσε να συναντηθεί με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν «πολύ σύντομα» και ρωσικά μέσα μεταδίδουν σήμερα πως οι διαπραγματεύσεις ΗΠΑ – Ρωσίας στο Ριάντ θα αρχίσουν αύριο, Τρίτη.
Προλαβαίνει λοιπόν η Ευρώπη, υπό πίεση, να αφήσει στην άκρη τις πολιτικές διαφορές και τις εγχώριες οικονομικές ανησυχίες και να παρουσιάσει ένα ενιαίο μέτωπο όσον αφορά τις αμυντικές δαπάνες και το μέλλον της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής αποστολής στρατευμάτων εκεί—ώστε να εξασφαλίσει τη θέση της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων; Θα το προσπαθήσει.
Παράθυρο ευκαιρίας
Η διακυβέρνηση Τραμπ δεν είναι απολύτως σίγουρη για το τι θέλει να κάνει με την Ουκρανία. Το Σαββατοκύριακο υπήρξαν αντικρουόμενα μηνύματα. Αυτό αφήνει ένα μικρό παράθυρο ευκαιρίας στην Ευρώπη να προσπαθήσει να πείσει τον Αμερικανό πρόεδρο ότι είναι ένας ανεκτίμητος εταίρος.
Ελπίζει να το πετύχει μέσω αυτής της Συνόδου στο Παρίσι, ξεκινώντας τις συζητήσεις για δύο σημαντικά ζητήματα που έχει θέσει ο Ντόναλντ Τραμπ: να δαπανήσει η Ευρώπη περισσότερα για την άμυνά της και να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία μετά από μια κατάπαυση του πυρός.
Οι ηγέτες της Ευρώπης επιμένουν ότι το Κίεβο πρέπει να συμμετέχει άμεσα στις συνομιλίες για την εκεχειρία. Εδώ και καιρό υποστηρίζουν ότι «δεν μπορούν να ληφθούν αποφάσεις για την Ουκρανία, χωρίς την Ουκρανία».
Η αμερικανική στρατιωτική ομπρέλα φεύγει
Αλλά για την Ευρώπη, το ζήτημα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Είναι η ψυχρή συνειδητοποίηση ότι η κυβέρνηση Τραμπ δεν δίνει προτεραιότητα στις σχέσεις με τους Ευρωπαίους εταίρους της, ούτε στην άμυνά τους.
Η Ευρώπη βασίζεται στην αμερικανική στρατιωτική ομπρέλα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ανάλογα με το περιεχόμενο των συνομιλιών Ρωσίας-ΗΠΑ για την Ουκρανία, υπάρχει η ευρωπαϊκή ανησυχία ότι μπορεί να αλλάξει η αρχιτεκτονική ασφαλείας της ηπείρου.
Ο Πούτιν ανέκαθεν αντιδρούσε στην ανατολική επέκταση του ΝΑΤΟ. Οι γείτονες της Ρωσίας—τα μικρά πρώην σοβιετικά κράτη της Βαλτικής και η Πολωνία—αισθάνονται ιδιαίτερα εκτεθειμένοι.
Το έγγραφο με τα 6 σημεία
Στη σύνοδο της Δευτέρας δεν θα συμμετάσχουν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες. Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Πολωνία, Ισπανία και η Δανία, η οποία αναμένεται να εκπροσωπήσει τις χώρες της Βαλτικής και της Σκανδιναβίας. Θα δώσουν επίσης το «παρών» ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ.
Οι ΗΠΑ έχουν στείλει ένα έγγραφο στους Ευρωπαίους συμμάχους τους, αποτελούμενο από έξι σημεία και ερωτήματα, όπως ποια κράτη θα ήταν διατεθειμένα να αναπτύξουν στρατεύματα στην Ουκρανία στο πλαίσιο μιας ειρηνευτικής συμφωνίας και ποιες κυβερνήσεις θα ήταν πρόθυμες να αυξήσουν τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, συμπεριλαμβανομένης της αυστηρότερης επιβολής των υπαρχουσών.
Όμως η Τζούλιαν Σμιθ, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, επισημαίνει ότι τέτοιου είδους πολύπλοκη διπλωματική εργασία συνήθως απαιτεί εβδομάδες διαπραγματεύσεων και δεν μπορεί να οργανωθεί μέσω ερωτηματολογίων.
Επιπλέον, αν οι Ευρωπαίοι ηγέτες χρησιμοποιήσουν τη σύνοδο του Παρισιού για να απαιτήσουν θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την Ουκρανία, το διαπραγματευτικό τους χαρτί είναι αδύναμο. Αν ο Τραμπ απορρίψει το αίτημά τους, θα αρνηθεί η Ευρώπη να βοηθήσει συνολικά; Θα μείνει δηλαδή τελείως εκτός παιχνιδιού;
Εάν οι ΗΠΑ απομακρυνθούν από την Ουκρανία και την Ευρώπη στον τομέα της ασφάλειας, τότε η Ευρώπη θα χρειαστεί έτσι κι αλλιώς να ενισχύσει σημαντικά την άμυνά της. Κι αν ο Τραμπ δεν παρακολουθεί, ο Πούτιν σίγουρα το κάνει.
Θα ακολουθήσουν μεταγενέστερες συναντήσεις άλλων χωρών.
Πολύ διαφορετικοί στόχοι
Ακόμη και στο μικρό πλαίσιο της συνόδου του Παρισιού, θα είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να συμφωνηθούν συγκεκριμένες αυξήσεις στις αμυντικές δαπάνες. Η Πολωνία σχεδιάζει να δαπανήσει το 4,47% του ΑΕΠ της για την άμυνα το 2025. Το Ηνωμένο Βασίλειο αγωνίζεται να φτάσει το 2,5%.
Ωστόσο, οι ηγέτες μπορούν να δεσμευτούν για καλύτερο συντονισμό, μεγαλύτερες δαπάνες στο ΝΑΤΟ και ανάληψη του μεγαλύτερου μέρους της ανοικοδόμησης της Ουκρανίας μετά τον πόλεμο. Αναμένεται επίσης ενίσχυση της αμυντικής προσπάθειας της ΕΕ.
Ένα μεγάλο μέρος της συνόδου θα επικεντρωθεί στην αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία μετά από μια κατάπαυση του πυρός.
Η παρουσία ευρωπαϊκών στρατευμάτων
Η πρόταση που εξετάζεται δεν αφορά ειρηνευτικές δυνάμεις αλλά μια «δύναμη διαβεβαίωσης», η οποία θα βρίσκεται πίσω από, και όχι πάνω στη γραμμή εκεχειρίας.
Ο στόχος της παρουσίας ευρωπαϊκών στρατευμάτων θα είναι τριπλός: να δείξει στους Ουκρανούς ότι δεν είναι μόνοι τους, να αποδείξει στις ΗΠΑ ότι η Ευρώπη αναλαμβάνει την άμυνα της ηπείρου της και να προειδοποιήσει τη Μόσχα ότι αν παραβιάσει την εκεχειρία, δεν θα έχει να αντιμετωπίσει μόνο το Κίεβο.
Όμως η ιδέα αυτή είναι αμφιλεγόμενη και μπορεί να μην έχει λαϊκή υποστήριξη.
Σε κάθε περίπτωση η Σύνοδος θα παράξει έστω μία κοινή δήλωση. Και ίσως καταλήξει και σε απόφαση για έναν απεσταλμένο που θα παρουσιάσει την ευρωπαϊκή πρόταση στην Ουάσιγκτον.
Πηγή:naftemporiki.gr
