Οι εφαρμογές γνωριμιών είναι νεκρές, αυτό είναι σαφές. Αυτό που είναι λιγότερο ξεκάθαρο είναι το πώς διαπραγματευόμαστε την προώθηση του ρομαντισμού σε έναν κόσμο μετά τις εφαρμογές ραντεβού. To Pear Ring φιλοδοξεί να διαμορφώσει το νέο, πρόσφορο έδαφος σε αυτό το τεράστιο για όλους ζήτημα –αυτό το μικρό, πράσινο δαχτυλίδι που έχει σχεδιαστεί για να δείχνει στους γύρω ότι κάποιος είναι μόνη ή μόνη και είναι ανοιχτός σε γνωριμίες.
Και ό,τι ήθελε προκύψει
«Αν 1,2 δισεκατομμύρια singles σε όλο τον κόσμο φορούσαν ένα μικρό πράσινο δαχτυλίδι στο δάχτυλό τους για να δείξουν ότι είναι single, δεν θα χρειαζόμασταν εφαρμογές γνωριμιών. Η σύνδεση είναι η αποστολή» αναφέρουν πληροφορίες στην ιστοσελίδα του Pear.
Με 19,99 λίρες, θα πάρετε τρία δαχτυλίδια Pear σε τρία διαφορετικά μεγέθη, καθώς και «έναν μοναδικό αριθμό μέλους», μια πρόσκληση για το PearFest, καθώς και πρόσβαση σε «αποκλειστικές δωρεάν εκδηλώσεις».
Μέχρι στιγμής, η «πρώτη έκδοση» των δαχτυλιδιών έχει εξαντληθεί, ενώ η πώληση της δεύτερης έκδοσης «τελειώνει σύντομα». Τη στιγμή που γράφεται το άρθρο, ο ιστότοπός τους αναφέρει ότι το απόθεμά τους έχει εξαντληθεί κατά 93%, ενώ το Instagram τους έχει συγκεντρώσει πάνω από 170.000 followers.
Η κούραση της ψηφιακής αναζήτησης
Το Pear έχει σίγουρα αξιοποιήσει κάτι πολύ πραγματικό και διάχυτο – την κόπωση από τις εφαρμογές γνωριμιών και τον αγώνα να μετακινηθεί η γνωριμία εκτός σύνδεσης και να επιστρέψει ξανά στον «πραγματικό κόσμο».
Τώρα που οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τόσο συνηθισμένοι στο να σαρώνουν, να ταιριάζουν και να συζητούν μέσω του Hinge (ή του Feeld, ή του Bumble, ή του Tinder), η ιδέα της προσέγγισης στην πραγματική ζωή και της έκθεσης στην τρομακτική προοπτική της απόρριψης φαίνεται εντελώς ξένη – παρόλο που πρέπει να γίνει αν θέλει κάποιος να γνωρίσει κάποιον άλλον «οργανικά» -έτσι γινόταν πάντα άλλωστε.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της εφαρμογής γνωριμιών Inner Circle, «τρεις στους τέσσερις ελεύθερους ανθρώπους στο Ηνωμένο Βασίλειο θα προτιμούσαν να γνωρίσουν τον μελλοντικό σύντροφο στην πραγματική ζωή» – και όμως κατά μέσο όρο, οι ελεύθεροι άνθρωποι προσεγγίζουν κάποιον που τους αρέσει προσωπικά μόνο μία φορά κάθε 2,4 χρόνια. Μόνο «τρεις στους δέκα ανθρώπους δήλωσαν ότι τους έχει προσεγγίσει κάποιος τους τελευταίους τρεις μήνες».
Ο λόγος πίσω από αυτά τα αντιφατικά ευρήματα;
Το 61% των ανθρώπων δήλωσαν ότι αισθάνονται νευρικότητα να προσεγγίσουν κάποιον στην πραγματική ζωή.
Ίσως αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι με δεδομένες τις πρόσφατες συζητήσεις που έχουν γίνει γύρω από την εμπειρία των γυναικών σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση και επίθεση έχουν αφήσει πολλούς άνδρες διστακτικούς στο να κάνουν την πρώτη κίνηση- μια πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι «το 53% των ανύπαντρων ανδρών δήλωσε ότι ο φόβος του να τρομάξει τη γυναίκα μειώνει την πιθανότητα της αλληλεπίδρασης».
Υπό το πρίσμα αυτό, είναι λογικό ότι σε ορισμένους άνδρες – αυτούς που νιώθουν επιφυλακτικοί στο να προσεγγίσουν γυναίκες – θα άρεσε η ιδέα ενός μικρού δαχτυλιδιού που σηματοδοτεί ότι κάποιος είναι ελεύθερος (αλά «πράσινο φως» σε ένα «πάρτι με φανάρια»).
Με αυτό το σκεπτικό, το δαχτυλίδι στο χρώμα του αχλαδιού μοιάζει με καλή ιδέα – ένας τρόπος για να ξεκινήσετε μια συζήτηση, ένας τρόπος για να παρακάμψετε την ταπείνωση του να πλησιάζετε κάποιον σε ένα μπαρ και να σας λένε «συγγνώμη, είμαι σε σχέση». (Κάποιοι έχουν επισημάνει ότι πρόκειται αναμφισβήτητα για μια ανακύκλωση της «queer σηματοδότησης» – όπου οι LGBTQ άνθρωποι χρησιμοποιούν σημάδια όπως σκουλαρίκια, μαντήλια και κλειδιά για να επικοινωνήσουν διακριτικά τη σεξουαλικότητά τους).
Θα τα καταφέρει το δαχτυλίδι;
Αλλά θα «αναστατώσει» πραγματικά αυτό το χαρούμενο από σιλικόνη δαχτυλίδι τη βιομηχανία εφαρμογών γνωριμιών; Θα αποδειχθεί αυτή η νεοφυής επιχείρηση πραγματικά «το μεγαλύτερο κοινωνικό πείραμα στον κόσμο», όπως υποδηλώνει το βιογραφικό τους στο Instagram; Πολύ αμφιβάλλω. Το δαχτυλίδι είναι απλώς σύμπτωμα της απογοήτευσής μας από τις εφαρμογές γνωριμιών, παρά μια πραγματική λύση σε αυτήν: Επειδή το μεγάλο πρόβλημα εδώ δεν είναι η ίδια η απόρριψη- είναι ο φόβος της απόρριψης.
Το να σε απορρίπτουν δεν είναι ωραίο. Αυτό είναι ένα μεγάλο μέρος του λόγου για τον οποίο το Tinder απογειώθηκε – παίζοντας με την εμπειρία γνωριμιών, αμβλύνεται το κάψιμο της απόρριψης. Πρέπει, όμως, να «εκθέσουμε τον εαυτό μας εκεί έξω» και να πάρουμε κάποια ρίσκα όταν πρόκειται για ραντεβού.
Γιατί; Επειδή έτσι ακριβώς λειτουργεί. Κανείς δεν μπορεί να περάσει τη ζωή του χωρίς να αντιμετωπίσει την απόρριψη -είτε επαγγελματικά, είτε πλατωνικά, είτε ρομαντικά- και το να μάθουμε να την αντιμετωπίζουμε είναι μια πολύτιμη δεξιότητα ζωής. Επιπλέον, είναι ρομαντικό. Είναι ωραίο να σκέφτεσαι ότι ο σύντροφός σου σε γούσταρε τόσο πολύ που παραμέρισε την υπερηφάνεια και το φόβο του για να σου ζητήσει να βγείτε.
Η συγκίνηση του φλερτ είναι μέρος της διασκέδασης.
Εμπρός γενναίοι μου
Το Pear Ring υποστηρίζει ότι δεν θα χρειαζόμασταν εφαρμογές γνωριμιών αν οι εργένηδες φορούσαν μικρά πράσινα δαχτυλίδια – αλλά δεν θα χρειαζόμασταν μικρά πράσινα δαχτυλίδια αν οι άνθρωποι απλά ήταν λίγο πιο γενναίοι, ή τουλάχιστον πιο άνετοι με τη «βρώμικη» υπόθεση της προσπάθειας να φλερτάρουν.
Έχουμε ήδη όλα τα εργαλεία μέσα μας – καρδιά, εγκέφαλο, ομιλία – για να βρίσκουμε και να καλλιεργούμε σχέσεις με ανθρώπους.
*Με στοιχεία από dazeddigital.com
Πηγή: in.gr
