Η σοκαριστική υπόθεση της βεντέτας στα Βορίζια Κρήτης, απασχολεί τις τελευταίες μέρες το πανελλήνιο και όπως είναι φυσικό άνοιξε ξανά την κουβέντα γι’ αυτό το αιματοβαμμένο έθιμο. Ένα… έθιμο που έχει «ριζωθεί» βαθιά στην ψυχή του νησιού και στερεί τη ζωή σε αμέτρητους ανθρώπους.
Για ακόμη μια φορά, το μίσος μεταξύ δυο οικογενειών άφησε πίσω πόνο και τρόμο. Ωστόσο, δεν έχουμε μάθει από πού πηγάζει αυτό, παρότι έχουν ακουστεί διάφορες εκδοχές. Από προσωπικές και περιουσιακές διαφορές, μέχρι κατηγορίες πως μέλη της μιας οικογένειας συνεργάστηκαν με την Αστυνομία, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τη σύλληψη κάποιων της απέναντι πλευράς.
«Μήλον της έριδος» αποτέλεσε η πώληση ενός σπιτιού σε συγγενή της «αντίπαλης» οικογένειας και μάλιστα σε περιοχή που θεωρείται δική της. Το μακελειό ξεκίνησε με την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού στο εν λόγω κτήριο και συνεχίστηκε με ανταλλαγή πυροβολισμών. Αρχικά, άγνωστοι γάζωσαν με καλάσνικοφ έναν άνδρα, ο οποίος έπεσε νεκρός. Στη συνέχεια οι γύρω περιοχές μετατράπηκαν -κυριολεκτικά- σε εμπόλεμη ζώνη, όπως γράφει το newsbomb.gr.
Μέλη των δυο οικογενειών αντάλλαζαν πυρά για πάνω από μία ώρα. Συνολικά, δυο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και δεκάδες τραυματίστηκαν. Τα ρεπορτάζ αναφέρουν ότι έπεσαν συνολικά πάνω από 2.000 σφαίρες. Αυτό που κάνει τη συγκεκριμένη συμπλοκή εξαιρετικά σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα, είναι η προαναφερθείσα διάρκεια που είχε.
Οι αστυνομικές Αρχές, με τη συνδρομή της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Οργανωμένου Εγκλήματος και της ΕΚΑΜ, προσπαθούν να ξετυλίξουν το «κουβάρι» της υπόθεσης και να αποτρέψουν νέα περιστατικά στο πλαίσιο αυτής της βεντέτας. Με την υπόθεση φρέσκια και ακόμη ανοιχτή, δεν υπάρχουν πολλά που μπορούν να ειπωθούν αυτήν τη στιγμή, καθώς το ρεπορτάζ «τρέχει» και συνεχώς προκύπτουν νέες πληροφορίες, συλλήψεις και μαρτυρίες.
Με αφορμή τα όσα διαδραματίζονται αυτήν τη στιγμή στα Βορίζια, ρίξαμε μια ματιά στο παρελθόν και θυμηθήκαμε τρεις από τις πιο αιματηρές και μακροχρόνιες βεντέτες στην ιστορία του νησιού.
Βεντέτα Σαρτζετάκη – Πενταράκη, Χανιά (1910 – 1985)
Μια από τις πιο αιματοβαμμένες, αλλά και πιο παλιές που έχουν καταγραφεί. Οι «ρίζες» της χρονολογούνται στο 1910 (αν και οι απόψεις διίστανται) και η αιτία της έχει ξεχαστεί μέσα στα χρόνια. Κτηματικές διαφορές; Ερωτικό έγκλημα; Κανείς δεν θυμόταν, όμως, το μίσος ανάμεσα στις δυο οικογένειες παρέμενε ζωντανό.
Ενέδρες, πυροβολισμοί, μαχαιρώματα και ένα σωρό ακόμη επιθέσεις, με τον αριθμό των θυμάτων να κυμαίνεται μεταξύ των 120 και 140 ατόμων. Μια από τις πιο γνωστές απώλειες ήταν αυτή του 15χρονου Ανδρέα Πενταράκη (ή Πεντάρη όπως επίσης λεγόντουσαν), ο οποίος δολοφονήθηκε το 1948 από τον χωροφύλακα Λευτέρη Σαρτζετάκη.
Η βεντέτα κράτησε για 75 ολόκληρα χρόνια και έληξε με έναν σχετικά ανορθόδοξο τρόπο. Το 1985 ο Ευάγγελος Πεντάρης, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ψήφισε υπέρ του Χρήστου Σαρτζετάκη, ο οποίος τελικά εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Λέγεται ότι κατά τη διάρκεια της ψηφοφορίας οι δυο άνδρες δάκρυσαν, γνωρίζοντας το μέγεθος της πράξης αυτής. Έτσι έκλεισε η βεντέτα, έχοντας ωστόσο μείνει στην ιστορία ως η πιο ακραία όλων των εποχών.
Βεντέτα Βεϊσάκη – Φραγκιαδάκη, Βορίζια (1955 – 1956)
Η βεντέτα που διαδραματίζεται αυτές τις μέρες δεν είναι η πρώτη με επίκεντρο τα Βορίζια. Ούτε αυτή με τα περισσότερα θύματα. Το άσχημο αυτό ρεκόρ κατέχει αυτή που ξεκίνησε μεταξύ των οικογενειών Βεϊσάκη και Φραγκιαδάκη. Για να δούμε τι έγινε τότε θα πρέπει να πάμε πολλά χρόνια πίσω. Στις 27 Αυγούστου του 1955 πραγματοποιείται πανηγύρι προς τιμήν του Άγιου Φανούριου. Είναι μια σημαντική μέρα, αφού πρόκειται για τον προστάτη του χωριού.
Ξαφνικά, ο 31χρονος ιδιοκτήτης καφενείου και κρεοπώλης, Εμμανουήλ Βεϊσάκης, μαχαιρώνει θανάσιμα τον δασοφύλακα Γιάννη Φραγκιαδάκη. Το φονικό λαμβάνει χώρα σε κοινή θέα, μπροστά σε πολλούς συγχωριανούς τους. Στη συνέχεια, ο δράστης τρέπεται σε φυγή και εξαφανίζεται.
Όπως διαβάζουμε σε άρθρο του Γρηγόρη Αναγνώστου για λογαριασμό του CNN Greece:
«Το παραπεμπτικό βούλευμα που παραθέτει στο βιβλίο του ο δικηγόρος και συγγραφέας Δημήτρης Ξυριτάκης (Λόγω τιμής – Ιστορίες κρητικής βεντέτας) κάνει λόγο για έναν παλαιότερο καβγά ανάμεσα στους δύο άνδρες, με αφορμή κάποια καυσόξυλα. Άλλη εκδοχή που εξηγεί το γιατί ο Μ.Ε.Β. σκότωσε τον 38χρονο είναι ότι ο τελευταίος δεν ανταπέδωσε το χαιρετισμό του ανιψιού του Μ.Ε.Β. Υπάρχει, τέλος, και το σενάριο που θέλει τον Γ.Φ. να αποτρέπει τον κόσμο από το να πηγαίνει στο καφενείο του Μ.Ε.Β. και να τον καλεί να καθίσει στο καφενείο του Παπαδάκη, όπου βρισκόταν και ο ίδιος.
Από τη στιγμή που ο Γ.Φ. ξεψυχά, τα γεγονότα ξεδιπλώνονται αλυσιδωτά και με τρόπο τραγικό: Ο 18χρονος Μ.Β., πρώτος ξάδελφος και συνονόματος του Μ.Ε.Β., πέφτει νεκρός με μια σφαίρα στην κοιλιά, στον εξώστη του σπιτιού του, όπου είχε βγει για να δει τι συμβαίνει, αφού άκουσε τις φωνές που ακολούθησαν το πρώτο φονικό».
Το ίδιο βράδυ βρίσκεται νεκρός -χτυπημένος από πολυβόλο όπλο- ένας ακόμη συγγενής του πρώτου θύματος. Ωστόσο, τίποτα δεν είχε τελειώσει ακόμη. Συγγενής του τρίτου θύματος, πλησιάζει αργότερα την οικεία του πρώτου νεκρού (Φραγκιαδάκη), όπου έχουν συγκεντρωθεί δεκάδες άτομα και πετάει χειροβομβίδα στον κήπο.
Το αποτέλεσμα της έκρηξης ήταν ακόμη τρεις νεκροί και δεκάδες σοβαρά τραυματίες. Τα σχετικά άρθρα κάνουν λόγο για ανθρώπους που διαμελίστηκαν και έμειναν ανάπηροι από αυτήν την επίθεση. Όπως είναι φυσικό, στην περιοχή έσπευσαν κλιμάκια της Χωροφυλακής και του Στρατού με σκοπό να ηρεμήσουν την κατάσταση.
Βέβαια, η ζημιά είχε ήδη γίνει.
Μέσα σε ένα βράδυ έχασαν τη ζωή τους έξι άνθρωποι και καταστράφηκαν δεκάδες ζωές. Το 1956 καταδικάστηκαν τρία άτομα -μεταξύ τους ο Βεϊσάκης, αλλά και ο νεαρός που έριξε τη χειροβομβίδα- και κάπως έτσι έκλεισε αυτός ο κύκλος αίματος.
Δικωνυμάκη – Μουζουράκη – Σελιανάκη, Αποκόρωνας Χανίων (1994 – 1999)
Όλα ξεκίνησαν το 1994, όταν η Φωτούλα Μουζουράκη κακοποιείται σεξουαλικά και δολοφονείται από τον 25χρονο Μιχάλη Δικωνυμάκη και τον φίλο του Νίκο Πολάκη (29 ετών). Την άτυχη γυναίκα βρήκε στην αγροτική περιοχή Κυπαρισσώνας Φυλακής Αποκορώνου, ο 24χρονος γιος της Κώστας. Η περιοχή αυτή βρισκόταν μόλις 2 χιλιόμετρα πριν από το χωριό Πάτημα όπου κατοικούσε. Η 55χρονη ήταν μητέρα τεσσάρων παιδιών. Τριών αγοριών και ενός κοριτσιού.
Οι δράστες συλλαμβάνονται και οδηγούνται στη δικαιοσύνη. Βέβαια, όποιος γνωρίζει από κρητικές βεντέτες ξέρει καλά πως οι διαφορές σπάνια λύνονται στις δικαστικές αίθουσες. Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς ο Κώστας Μουζουράκης βρίσκεται και αυτός νεκρός, με δυο σφαίρες στο στήθος. Σίγουρα κάποιοι υπέθεσαν ότι για τη δολοφονία ευθύνονταν άνθρωποι που ήταν κοντινοί στους δυο δράστες. Ωστόσο, η Αστυνομία συλλαμβάνει τον Ευάγγελο Σελιανάκη. Έναν άνθρωπο που είχε κτηματικές διαφορές με το θύμα.
Η βεντέτα είχε ξεκινήσει και γι’ αυτό τα περισσότερα μέλη των δυο οικογενειών άρχισαν να εγκαταλείπουν το χωριό. Άπαντες περίμεναν το επόμενο χτύπημα, χωρίς να γνωρίζουν πότε θα έρθει αυτό.
Τα αδέρφια του Κώστα «έβραζαν» και είχαν ανοίξει λογαριασμούς με δυο οικογένειες. Με τον δολοφόνο της μητέρας τους και με τον Σελιανάκη. Λίγο πριν το τέλος της χρονιάς και πιο συγκεκριμένα στις 10 Νοεμβρίου, ο Γιάννης Μουζουράκης (26 ετών), εντοπίζει στην Αμαλιάδα και σκοτώνει -με τη βοήθεια δυο συνεργών- τον Μανώλη Δικωνυμάκη (56 ετών). Πατέρα του ανθρώπου που είχε σκοτώσει τη μητέρα του.
Το σχέδιο της εκδίκησης είχε μόλις μπει σε εφαρμογή.
Σχεδόν έναν μήνα αργότερα (13 Δεκεμβρίου), ο 27χρονος Σήφης Δικωνυμάκης, πέφτει νεκρός από σφαίρες στη Μυτιλήνη. Ήταν ο αδερφός του δράστη και γιος του Μανώλη.
Το μήνυμα με παραλήπτη τον προφυλακιστέο πλέον Δικωνυμάκη είχε σταλεί και φαίνεται πως ήταν αρκετό. Σειρά είχε η εκδίκηση προς την πλευρά του Σελιανάκη.
Όπως γράφει δημοσίευμα σε εφημερίδα της εποχής: «Στις 22 Σεπτεμβρίου 1995, ο 23χρονος κτηνοτρόφος Βαγγέλης Σελιανάκης, από την Αρχοντική Ρεθύμνου, δολοφονήθηκε με κυνηγετική καραμπίνα. Οι δράστες τού είχαν στήσει ενέδρα στο 1ο χιλιόμετρο της επαρχιακής οδού Επισκοπής – Αργυρούπολης Ρεθύμνου. Το θύμα ήταν ανιψιός του Ευάγγελου Σελιανάκη, που είχε σκοτώσει τον Αύγουστο του 1994 τον Κωνσταντίνο Μουζουράκη, στον Κουρνά Αποκορώνου Χανίων».
Έπειτα από αυτήν τη δολοφονία τα πράγματα ηρέμησαν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Το 1997 Δικωνυμάκης και Πολάκης καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Κακουργημάτων Χανίων. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι το χωριό είχε πλέον ερημώσει λόγω της βεντέτας. Το 1999 απαριθμούσε μόλις 10 κατοίκους, με τους εμπλεκομένους και τους οικείους τους να έχουν μετακομίσει σε διάφορα μέρη της χώρας.
Ο Γιάννης Μουζουράκης -εγκέφαλος πίσω από το πλάνο της εκδίκησης- παρέμενε ασύλληπτος και ζούσε στην Αθήνα με πλαστά στοιχεία και έγγραφα. Κατοικούσε στο Περιστέρι, ενώ η οικογένειά του έμενε σε δεύτερο διαμέρισμα στην περιοχή της Πετρούπολης. Κυκλοφορούσε οπλισμένος και ήταν αρκετά προσεκτικός στις κινήσεις του.
Το δικό του τέλος έμελλε να έρθει στις 6 Ιανουαρίου του 1999. Ο Μουζουράκης επέστρεφε σπίτι από επίσκεψη. Δυο άγνωστοι -αν και η ασφάλεια ανέφερε ότι μπορεί να υπήρχε και τρίτος συνεργός- παρακολουθούσαν την κάθε του κίνηση. Ο ένας τον περίμενε κρυμμένος στον δεύτερο όροφο μιας οικοδομής και ο δεύτερος ήταν σε ένα αυτοκίνητο μάρκας Peugeot, έτοιμος για γρήγορη διαφυγή.
Ο Μουζουράκης δεν αντιλήφθηκε άμεσα τους δράστες και έτσι δέχθηκε τα πυρά των εκτελεστών απροετοίμαστος. Προσπάθησε να κρυφτεί ανάμεσα από κάποια παρκαρισμένα αμάξια, όμως ήταν αργά. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα θα άφηνε την τελευταία του πνοή και έτσι θα τελείωνε και αυτή η κρητική βεντέτα.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι το 2018 ο Δικωνυμάκης κατέθεσε αίτημα αποφυλάκισης, έχοντας περάσει 19 χρόνια στη φυλακή. Δυστυχώς, δεν μπορέσαμε να βρούμε αν τελικά το αίτημά του έγινε αποδεκτό.
Διαβάστε ακόμη:Βορίζια: Το βίντεο που οδήγησε στην αποφυλάκιση του 23χρονου – Δεν ήταν καν στο χωριό [vids]
