Τα ραντεβού είκοσι ογκολογικών ασθενών στο PET -SCAN του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου του Ηρακλείου, που είχαν κλειστεί ακόμη και τρεις μήνες πριν ακυρώθηκαν σήμερα καθώς το αναγκαίο ραδιοφάρμακο δεν έφτασε ποτέ στο ΠΑΓΝΗ λόγω των αγροτικών κινητοποιήσεων και της κατάληψης του αεροδρομίου που δεν επέτρεψε να γίνει η πτήση με το φάρμακο από την Αθήνα.
Πλέον το εργαστήριο Πυρηνικής Ιατρικής αναζητά τρόπο να βρεθούν όσο γίνεται νωρίτερα νέα ραντεβού, εμβόλιμα και εκτός ωραρίου, προκειμένου οι άνθρωποι που έχασαν τα σημερινά τους ραντεβού να μην επιβαρυνθούν περισσότερο από τον χρόνο της αναμονής. «Ημουν έτοιμη να πάω στο αεροδρόμιο, να βρω έναν αγρότη που έδειχνε από τις δηλώσεις του να είναι ο επικεφαλής και να τον παρακαλέσω να φύγουν, ή έστω να γίνει η πτήση με τα φάρμακα», είπε στο protothema.gr η διευθύντρια του εργαστηρίου, καθηγήτρια Σοφία Κουκουράκη, που περιέγραψε ότι ήδη η μονάδα κλείνει ραντεβού για τον Απρίλιο, ενώ ανάμεσα σε εκείνους που μία νοσηλεύτρια, από το σπίτι της, χθες το βράδυ, κάλεσε σε έναν έναν για να ειδοποιήσει για την ακύρωση, βρίσκονται άνθρωποι που πρέπει να υποβληθούν σε pet-scan για σταδιοποίηση στον καρκίνο και προσδιορισμό της θεραπευτικής διάγνωσης.
Σημειώνεται ότι τα συγκεκριμένα ραδιοφάρμακα που παράγονται στην Αθήνα μεταφέρονται καθημερινά στην Κρήτη, καθώς είναι ευαίσθητο υλικό.
Το ζήτημα έφερε στη δημοσιότητα με ανάρτησή του στο facebook ο καθηγητής πνευμονολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, Νίκος Τζανάκης. Η εικόνα που περιγράφει είναι αποκαρδιωτική. Τα ερωτήματα που θέτει ο καθηγητής αμείλικτα. γράφει χαρακτηριστικά: «Ποιος ανάθρεψε αυτά τα νέα παιδιά έτσι ώστε να μετατρέπουν την αγροτική/κτηνοτροφική κατσούνα —σύμβολο άγιου μόχθου και αξιοπρέπειας των παππούδων μας— σε όργανο βίας; Ποιος νομιμοποιεί στα μάτια τους την καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, ακόμα και των αυτοκινήτων των απλών εργαζομένων στο αεροδρόμιο;», συνεχίζει το ο protothema.gr
Το πλήρες κείμενο του κ.Νίκου Τζανάκη, ακολουθεί:
Σήμερα, επισκεπτόμενος το εργαστήριο PET–SCAN του ΠΑΓΝΗ για να παραλάβω εξετάσεις ασθενών μου, αντίκρισα μια ασυνήθιστη σιωπή σε ένα χώρο που συνήθως σφύζει από δραστηριότητα. Ενημερώθηκα ότι είκοσι προγραμματισμένα ραντεβού ακυρώθηκαν, καθώς λόγω της κατάληψης του αεροδρομίου, κατέστη αδύνατη η αερομεταφορά του ραδιοφαρμάκου. Είκοσι ογκολογικοί ασθενείς και οι οικογένειές τους βρίσκονται τώρα σε αγωνιώδη αναμονή για νέο προγραμματισμό.
Αυτή η τόσο “μικρή” ίσως για κάποιους λεπτομέρεια των επίχειρων της χθεσινής ημέρας με ανάγκασε σε έναν σκληρό αναστοχασμό: πώς γίνεται να καταστρέφουμε τόσο απερίσκεπτα τη ζωή ο ένας του άλλου; Ποιος ανάθρεψε αυτά τα νέα παιδιά έτσι ώστε να μετατρέπουν την αγροτική/κτηνοτροφική κατσούνα —σύμβολο άγιου μόχθου και αξιοπρέπειας των παππούδων μας— σε όργανο βίας; Ποιος νομιμοποιεί στα μάτια τους την καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, ακόμα και των αυτοκινήτων των απλών εργαζομένων στο αεροδρόμιο;
Ίσως ήρθε η ώρα όλοι να σκύψουμε με ειλικρίνεια πάνω στο μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί. Αυτή η ευθύνη δεν βαραίνει τους έντιμους και σκληρά εργαζόμενους αγρότες και κτηνοτρόφους· βαραίνει ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Και όποιος, εκμεταλλευόμενος τη συγκυρία, επιχειρήσει να στοχοποιήσει μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, απλώς πλανάται πλάνην οικτράν. Η πραγματική ευθύνη αν και τραγικά ατομική, πρακτικώς και κυριολεκτικώς εγκολεάζεται σε μια συλλογική τοιαύτη, οδηγώντας όλους μας σε καταστροφική αδράνεια και κοινωνική απάθεια. Έτσι την επόμενη φορά που εμείς θα νομίζουμε ότι θιγόμαστε, θα γίνουμε οι συγκυριακοί κατσουνοφόροι και πετροβολητές που θα εξαναγκάσουν πονεμένους συμπολίτες να αναβάλλουν την κρίσιμη ιατρική τους εξέταση.
Διαβάστε ακόμη: Παρέμβαση εισαγγελέα Αρείου Πάγου για τα αγροτικά μπλόκα και την παρακώλυση συγκοινωνιών
