Ο κτηνοτρόφος Γιάννης Παπασηφάκης, 47 ετών, από την Ανώπολη Σφακίων, θεωρεί τον τίτλο του βοσκού παράσημο τιμής και ιστορίας.
Η περίπτωσή του είναι μοναδική, καθώς χρησιμοποιεί δημοφιλείς διαδικτυακές εφαρμογές για να μοιραστεί την αγάπη του για τα Λευκά Όρη και την Καθημερινότητα των Βοσκών στις Μαδάρες.
Αυτή η διαδικτυακή δραστηριότητα αποτελεί το δικό του «αντίδοτο» στη μοναξιά του. Σε κάθε ζωντανή μετάδοση (live) οι ακόλουθοί του (followers) φθάνουν έως και τους 100.000. Οι φίλοι του προέρχονται από την Κρήτη, την Ελλάδα και το εξωτερικό. Τον ακολουθούν για την απλότητα και την αυθεντικότητά του. Μέσα από τα βίντεο και τις φωτογραφίες του αποτυπώνει, αφιλτράριστα, τη ζωή των βοσκών που ζουν σαν ασκητές.
Τέσσερις δεκαετίες στα Όρη
Ο Γιάννης Παπασηφάκης φέτος συμπλήρωσε 40 χρόνια στο βουνό και το γιόρτασε. Πάτησε για πρώτη φορά το πόδι του στο μιτάτο των προγόνων του στην Πυρού το 1984, σε ηλικία μόλις 7 ετών. Την τελευταία 20ετία περνάει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στην κορυφή.
Για να φτάσει κανείς από την Ανώπολη στα Λευκά Όρη με τα πρόβατα, απαιτούνται 6-7 ώρες πεζοπορίας. Η διαδρομή ανεβάζει τους κτηνοτρόφους από τα 650 μέτρα υψόμετρο στα 2.100-2.200 μέτρα.
-
Δύσκολες συνθήκες: Ο κτηνοτρόφος δηλώνει ότι θα ήθελε να ανεβαίνει και τον Δεκέμβριο, τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο. Γνωρίζει, ωστόσο, ότι με τόσα μέτρα χιονιού η επιβίωση είναι αδύνατη και θα έχανε όλα του τα ζωντανά.
-
Προβολή: Για τη ζωή του έχει γυριστεί ντοκιμαντέρ στο παρελθόν. Έχει παραχωρήσει αρκετές συνεντεύξεις για να προβάλει τα Λευκά Όρη και τη ζωή των κτηνοτρόφων.
Η ζωή στα μιτάτα και ο σεβασμός
Τα Λευκά Όρη διαθέτουν περισσότερες από 54 κορφές άνω των 2.000 μέτρων. Στα παλαιότερα χρόνια «άνθιζε» εκεί μια ολόκληρη κοινότητα με δεκάδες μιτάτα. Σήμερα, τα ενεργά μιτάτα έχουν περιοριστεί σημαντικά. Πολλές οικογένειες έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους στο βουνό.
-
Ηθική Αξία: Ο Γιάννης Παπασηφάκης στενοχωριέται όταν η λέξη «βοσκός» χρησιμοποιείται με προσβλητικό ή ειρωνικό ύφος. Θεωρεί ότι η λέξη συμπυκνώνει μέρος της παράδοσης και της ιστορίας της Κρήτης.
-
Πολιτισμός: «Τα μιτάτα είναι τα σπίτια μας, η ιστορία μας, ένα κομμάτι του πολιτισμού της Κρήτης», λέει. Επισημαίνει ότι από αυτά τα «χαλάσματα» έχουν βγει σπουδαίοι και χρήσιμοι για την κοινωνία άνθρωποι, παρά τις πολλές στερήσεις.
-
Η θέση της γυναίκας: Ο κτηνοτρόφος ζητάει να γίνει αφιέρωμα στις γυναίκες των κτηνοτρόφων. Υπογραμμίζει ότι οι γυναίκες ήταν αυτές που κρατούσαν τα σπίτια και τις οικογένειες, όσο οι άνδρες απουσίαζαν για μήνες στο βουνό.
Το μέλλον της κτηνοτροφίας
Σε ερώτηση για τη συνέχεια, η απάντηση του κ. Παπασηφάκη είναι ρεαλιστική: «Δεν υπάρχει συνέχεια, τελειώσαμε».
-
Δυσκολίες: Είναι δύσκολο να διατηρηθεί ένα μιτάτο στις μέρες μας. Οι κτηνοτρόφοι που ανεβαίνουν με τα πόδια καταπονούνται, ανεβάζοντας προμήθειες με γαϊδούρια. «Δεν υπάρχουν κίνητρα», σημειώνει. Δεν υπάρχει καλύτερη τιμή ή έξτρα επιδότηση.
-
Επιπτώσεις: «Ελάχιστοι έχουμε μείνει», λέει. Αυτή η απώλεια θα λείψει από τον κόσμο που επιζητά αγνά προϊόντα. Θυμάται εποχές που έκαναν τις δουλειές τους με ένα λύχνο, ακούγοντας τα νέα από ένα μικρό ραδιοφωνάκι της ΕΡΑ. Επίσης, «ούτε το 112 δεν μπορείς να καλέσεις» εκεί πάνω, ενώ συμβαίνουν σοβαρά συμβάντα.
«Εκεί είσαι ελεύθερος»
Στην ερώτηση τι του έχει διδάξει το βουνό, απαντά: «Να είμαι ελεύθερος». Για να επιβιώσει κανείς εκεί, πρέπει να είναι δυνατός. Τα ελάχιστα χρήματα βγαίνουν με κόπο.
-
Αισθήσεις: Το βουνό εκπαιδεύει και αναπτύσσει τις αισθήσεις στο έπακρον. Αυτές είναι η όραση, η παρατηρητικότητα και η ακοή. Εκεί πάνω, τίποτα δεν περνάει απαρατήρητο.
-
Άγρια Ζωή: Ο κτηνοτρόφος δηλώνει ότι συνυπάρχει με τα αγρίμια του βουνού. Αναφέρεται στους κρητικούς αίγαγρους, τους φουρόγατους, τα γεράκια και τους αετούς. Λέει ότι ο φουρόγατος δεν έχει εξαφανιστεί. Για να τον δει κανείς, πρέπει να είναι φοβερά παρατηρητικός και να ζει μήνες στο βουνό.
Ο κ. Παπασηφάκης δηλώνει ενθουσιασμένος όταν κοιτά τον έναστρο ουρανό και νιώθει πως μπορεί να αγγίξει τους γαλαξίες. Η επικοινωνία με τους χιλιάδες followers μέσω Tik Tok κάθε βράδυ τον ευχαριστεί. Πολλοί δεν γνώριζαν καν τα Λευκά Όρη και τα μιτάτα. «Κάθε στιγμή, κάθε λεπτό της ώρας, την ίδια βουνοκορφή τη βλέπεις στα μάτια σου με άλλη ομορφιά», καταλήγει.
Πηγή: cretalive
