Η εμφάνιση νέων ιών και η αναπτυσσόμενη αντίσταση των βακτηρίων ενάντια στις δραστικές φαρμακευτικές ουσίες, οδηγεί στην όλο και αυξανόμενη χρήση φαρμακευτικών σκευασμάτων με αποτέλεσμα να διαφεύγουν από τις συμβατικές διεργασίες απορρύπανσης που λαμβάνουν χώρα στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων και τελικά να καταλήγουν στο περιβάλλον και στο πόσιμο νερό.
Η συνεισφορά των νοσοκομείων στις συνολικές ποσότητες φαρμακευτικών ουσιών που ανιχνεύονται στα αστικά λύματα είναι ιδιαίτερα υψηλή και υπάρχει η ανάγκη για την επεξεργασία των υγρών νοσοκομειακών αποβλήτων στην πηγή, έχοντας το πλεονέκτημα της διαχείρισης μικρότερων όγκων αποβλήτων και γενικότερα της αποδοτικότερης επεξεργασίας τους εξαιτίας της περίπλοκης σύνθεσης που τα χαρακτηρίζει.
Προς την κατεύθυνση της αποτελεσματικής απομάκρυνσης των φαρμακευτικών ενώσεων από τις περιβαλλοντικές μήτρες, το φως αποδεικνύεται ένας πολύτιμος σύμμαχος. Ειδικότερα, το φως, είτε τεχνητό είτε φυσικό, μπορεί να ενεργοποιήσει περιβαλλοντικά φιλικές ανόργανες ενώσεις γνωστές ως φωτοκαταλύτες, όπως για παράδειγμα το διοξείδιο του τιτανίου, οι οποίες στη συνέχεια αποδομούν πλήρως τους φαρμακευτικούς ρύπους προς αβλαβή και μη τοξικά παραπροϊόντα.
Έτσι, η εφαρμογή των προηγμένων μεθόδων οξείδωσης και κυρίως της ετερογενούς φωτοκατάλυσης με διοξείδιο του τιτανίου, αποτελεί μια πολλά υποσχόμενη εναλλακτική λύση που μπορεί μάλιστα να συνδυαστεί εύκολα με τις υπάρχουσες βιολογικές μεθόδους επεξεργασίας. Για τον λόγο αυτό, έλαβαν χώρα δοκιμές σε εργαστηριακά συστήματα, χρησιμοποιώντας είτε πραγματικά ανεπεξέργαστα νοσοκομειακά απόβλητα, είτε μερικώς επεξεργασμένα με τις συμβατικές διεργασίες απόβλητα, στα οποία προστέθηκαν φαρμακευτικές ουσίες.
Η εφαρμογή ενός συστήματος με υπεροξείδιο του υδρογόνου και διοξειδίου του τιτανίου (καταλύτης) / υπεριώδους ακτινοβολίας μετά από τριτοβάθμια βιολογική επεξεργασία παρουσίασε τα καλύτερα αποτελέσματα ως προς την απομάκρυνση των φαρμακευτικών ουσιών μεταξύ των διαφόρων συστημάτων που μελετήθηκαν.
Για τον λόγο αυτό, ως βέλτιστη πρακτική, προτείνεται μια ολοκληρωμένη επεξεργασία για τα νοσοκομειακά απόβλητα, η οποία αποτελείται από ένα συμβατικό βιολογικό στάδιο σε συνδυασμό με την εφαρμογή προηγμένων μεθόδων οξείδωσης μετά τη βιολογική επεξεργασία.
Η συγκεκριμένη έρευνα υλοποιήθηκε στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο στο πλαίσιο της Δράσης ΕΡΕΥΝΩ – ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ – ΚΑΙΝΟΤΟΜΩ και συγχρηματοδοτήθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εθνικούς πόρους μέσω του Ε.Π. Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα & Καινοτομία (ΕΠΑνΕΚ) (ΔΙΑΝΥΑ – κωδικός έργου: T2ΕΔΚ-02905). Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του έργου https://dianya.gr.
Πηγή: greenagenda.gr
