Αν μπορούσε κανείς να ταξιδέψει στον 19ο αιώνα, θα ήταν εξαιρετικά σπάνιο να δει κάποιον στη Δύση με τατουάζ, όπως τα γνωρίζουμε σήμερα. Παρά τις ενστάσεις μερικών συντηρητικών φωνών, το τατουάζ έχει πλέον καθιερωθεί στη Δυτική κουλτούρα, ωστόσο πρόκειται για μια σχετικά πρόσφατη συνήθεια.
Υπήρξε όμως μια γυναίκαστην Αμερική που αψήφησε τις κοινωνικές νόρμες της εποχής της και κατάφερε να μείνει στην ιστορία ως μια τολμηρή και πρωτοπόρα φιγούρα στον κόσμο του τατουάζ.
Η Μοντ Βάγκνερ θεωρείται η πρώτη γυναίκα tattoo artist της Δύσης. Η εμβληματική φωτογραφία της δείχνει μια γυναίκα με ενδυμασία εποχής, όμως τα χέρια και το στήθος της είναι καλυμμένα με τατουάζ — μια εικόνα που προκαλεί έκπληξη και εντυπωσιάζει, καθώς μοιάζει περισσότερο με γυναίκα του 21ου αιώνα.
Γεννημένη στο Κάνσας, η Βάγκνερ μεγάλωσε ως αγροτόπαιδο σε ράντσο της οικογένειάς της. Στην αυγή του 20ού αιώνα εντάχθηκε σε θίασο τσίρκου ως ακροβάτις και το 1904 εμφανίστηκε στη Διεθνή Έκθεση του Σεντ Λούις.
Εκεί γνώρισε τον tattoo artist Γκας Βάγκνερ, ο οποίος αργότερα έγινε σύζυγός της. Ο Γκας ήταν ναυτικός και είχε ταξιδέψει σε διάφορα σημεία του κόσμου, μαθαίνοντας τεχνικές τατουάζ από τα νησιά του Ειρηνικού και την Ασία. Ο ίδιος είχε πάνω του 250 τατουάζ και αυτοαποκαλούνταν «ο πιο καλλιτεχνικά “σημαδεμένος” άντρας στην Αμερική».
Αρχικά από περιέργεια, η Μοντ δέχτηκε να βγει ραντεβού μαζί του με αντάλλαγμα μαθήματα τατουάζ. Η χημεία μεταξύ τους ήταν άμεση και άρχισαν να κάνουν τατουάζ ο ένας στον άλλον, δημιουργώντας έτσι μια ιδιαίτερη “γλώσσα αγάπης”. Ως μαθητευόμενη του συζύγου της, η Μοντ έμαθε την τεχνική του “stick-and-poke”, δηλαδή χειροποίητο τατουάζ χωρίς μηχανήματα. Λίγο καιρό μετά τον γάμο τους, ξεκίνησαν μια περιπλανώμενη ζωή ως καλλιτέχνες του τσίρκου και tattoo artists.
Ωστόσο, το ζευγάρι βρέθηκε στο επίκεντρο σκληρής κοινωνικής κριτικής. Την εποχή εκείνη, ήταν ήδη σοκαριστικό για μια γυναίκα να κυκλοφορεί χωρίς γάντια, πόσο μάλλον να έχει το σώμα της καλυμμένο με τατουάζ. Το τατουάζ συσχετιζόταν με «πρωτόγονες» τελετουργίες ιθαγενών λαών, κάτι που η δυτική κοινωνία αντιμετώπιζε απαξιωτικά. Επιπλέον, θεωρούνταν αυστηρά ανδρική υπόθεση — κάτι που συναντούσες μόνο σε ναυτικούς και παρανόμους.
Παρά τις προκαταλήψεις, η Μοντ και ο Γκας επέλεξαν συνειδητά να παραμείνουν έξω από τις κοινωνικές συμβάσεις, αγκαλιάζοντας τον ρόλο των «παρείσακτων» και δημιουργώντας μια δική τους υποκουλτούρα.
Η Μοντ φορούσε τον τίτλο της με υπερηφάνεια. Το τατουάζ στο στήθος της απεικονίζει μια γυναίκα καθισμένη πάνω σε ένα λιοντάρι, περιτριγυρισμένη από φοινικόδεντρα — μια εικόνα συμβολική της δύναμης, του θάρρους και της ανεξαρτησίας της. Μαζί με τον Γκας απέκτησαν μια κόρη, τη Λοτέβα, η οποία ξεκίνησε να κάνει τατουάζ από την ηλικία των εννέα. Αν και οι γονείς της δεν της επέτρεψαν να “χτυπήσει” τατουάζ στο δικό της σώμα, συνέχισε την οικογενειακή παράδοση μετά τον θάνατό τους.
Η Μοντ Βάγκνερ πέθανε το 1961 — την ίδια χρονιά που η τέχνη του τατουάζ κηρύχθηκε παράνομη στη Νέα Υόρκη λόγω επιδημίας ηπατίτιδας. Σήμερα, θεωρείται εμβληματική φιγούρα και πηγή έμπνευσης για τις γυναίκες με τατουάζ, μια ζωντανή μορφή τέχνης και μια γυναίκα μπροστά από την εποχή της.
πηγή: cnn
