Ο εμβληματικός βρετανός μουσικός, του οποίου το πλήρες όνομα είναι Τζον Ουίνστον Λένον (John Lennon) γεννήθηκε στο Λίβερπουλ στις 9 Οκτωβρίου 1940, κατά τη διάρκεια ενός βομβαρδισμού της πόλης από τη «Λουφτβάφε»
Ο πατέρας του Άλφρεντ ήταν ναυτικός και η μητέρα του Τζούλια χορεύτρια σε τοπικά κλαμπ. Το όνομα Τζον του δόθηκε προς τιμήν του παππού του και το Ουίνστον προς τιμήν του βρετανού πρωθυπουργού Γουίνστον Τσόρτσιλ.
Μετά τον χωρισμό των γονιών του, ο νεαρός Τζον μεγάλωσε στο σπίτι της αυστηρής θείας του Μίμι και του άνδρα της Τζορτζ, που τον αγαπούσαν σαν δικό της παιδί. Μολονότι δεν ζούσε με τη μητέρα του, τη λάτρευε. Άλλωστε, ήταν εκείνη που του χάρισε την πρώτη του κιθάρα το 1957, ενθαρρύνοντάς τον να ασχοληθεί με τη μουσική. Ο θάνατός της σε τροχαίο το 1958 δεν ξεπεράστηκε ποτέ από τον Τζον και ήταν η αιτία που σφυρηλάτησε τη δυνατή του φιλία με έναν άλλο νεαρό, τον Πολ ΜακΚάρτνεϊ, που είχε χάσει τη μητέρα του από την επάρατο νόσο.
Ο Τζον αγαπούσε το γράψιμο και τη ζωγραφική, με το σχολείο να τον αφήνει μάλλον αδιάφορο. Φοίτησε στο κολέγιο Καλών Τεχνών του Λίβερπουλ, αλλά δεν υπήρξε ποτέ συνεπής σπουδαστής. Εκεί, όμως, γνώρισε την πρώτη του γυναίκα, τη Σίνθια Πάουελ, η οποία του χάρισε ένα παιδί, τον Τζούλιαν (1963). Ο Τζον ζούσε για τη μουσική και τον Μάρτιο του 1957 ίδρυσε την πρώτη του μπάντα, τους Quarrymen, που πήρε το όνομά της από το σχολείο, όπου φοιτούσε. Έπαιζαν σκιφλ, ένα είδος φολκ μουσικής με τζαζ και μπλουζ επιρροές.
Στις 6 Ιουλίου 1957 γνωρίζει τον Πολ ΜαΚάρτνεϊ, ο οποίος σύντομα γίνεται μέλος του συγκροτήματος, αφού ο πατέρας του διαθέτει το υπόγειο του σπιτιού για τις πρόβες των Quarrymen. Την εποχή αυτή ο Λένον γράφει και το πρώτο του τραγούδι «Hello Little Girl», που έγινε αργότερα επιτυχία με τους The Fourmost. Στο συγκρότημα καταφθάνει με συστάσεις του ΜακΚάρτνεϊ ο νεαρός κιθαρίστας Τζορτζ Χάρισον, που δίνει έναν πιο ροκ χαρακτήρα. Οι Quarrymen μετονομάζονται σε «Johnny and the Moondogs», με τον Λένον να έχει τον πρώτο λόγο, αλλά να μην είναι ικανοποιημένος από τον ήχο τους. Το καλοκαίρι του 1958 ηχογραφούν ένα δίσκο 45 στροφών, που περιέχει δύο τραγούδια, τη σύνθεση των Λένον / ΜακΚάρντεϊ «In Spite of Αll the Danger» και τη διασκευή του κομματιού του Μπαντ Χόλι «That’ ll Be the Day».
Στα μέσα του 1959, η μπάντα του Λένον αλλάζει το όνομά της σε Beatles και αρχίζει εμφανίσεις στο Αμβούργο και στο κλαμπ του Λίβερπουλ, Cavern. Ήταν εκεί που τους ανακάλυψε ο Μπράιαν Έπσταϊν, ο πρώτος τους μάνατζερ, και στις 5 Οκτωβρίου 1962 κυκλοφορούν το παρθενικό τους σινγκλ «Love me Do». Η επιτυχία είναι μεγάλη. Οι Beatles εκτοξεύονται στην κορυφή και εν μια νυκτί μετατρέπονται σε ζωντανό θρύλο. Στα τραγούδια τους συνδυάζουν τη ρεαλιστική προσέγγιση και την εσωτερικότητα του Λένον, με την αισιόδοξη ματιά και το μελωδικό χάρισμα του ΜακΚάρτνεϊ. Ο ένας συμπληρώνει τον άλλο και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Οι Μπιτλς ανάγουν το τρίλεπτο ποπ τραγούδι σε μορφή τέχνης.
Μετά τον θάνατο του Επστάιν αρχίζουν να εμφανίζονται οι πρώτες σκιές στους Μπιτλς. Ο Μακάρτνεϊ επιζητεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, κάτι που δεν αρέσει στον Λένον, η ερωμένη του οποίου Γιόκο Όνο, αναμιγνύεται όλο και πιο πολύ στις υποθέσεις τους, προκαλώντας την αγανάκτηση των υπολοίπων. Έτσι είναι αναπόφευκτη η διάλυση του συγκροτήματος το 1970.
Από την εποχή των Μπιτλς, ο Τζον Λένον είχε ξεκινήσει την προσωπική του μουσική διαδρομή. Με τη συμμετοχή της Γιόκο Όνο ηχογράφησε τρεις δίσκους με πειραματική μουσική κι ένα live στο Τορόντο με τη νεοσύστατη μπάντα των Plastic Ono Band. Μετά τη διάλυση των Beatles και μέχρι τη δολοφονία του το 1981 κυκλοφόρησε μια σειρά άλμπουμ, που δεν έφθαναν στο δημιουργικό ύψος της μουσικής των «Σκαθαριών», αλλά παρουσίαζαν μεγάλο ενδιαφέρον και είχαν απήχηση στο μουσικόφιλο κοινό. Κορυφαία στιγμή υπήρξε αναμφισβήτητα το άλμπουμ Imagine (1971) και το ομώνυμο τραγούδι, που έγινε ο ύμνος του αντιπολεμικού κινήματος.
Στις 31 Αυγούστου 1971 ο Λένον μετακομίζει στη Νέα Υόρκη και δεν θα επιστρέψει ποτέ στην Αγγλία. Σύντομα θα αντιμετωπίσει προβλήματα με το αμερικανικό κράτος, καθώς ο πρόεδρος Νίξον ψάχνει τρόπο να τον απελάσει. Δεν του συγχωρεί ότι είναι ένα από τα ηγετικά στελέχη του αντιπολεμικού κινήματος, που μάχεται τη συμμετοχή των Αμερικανών στο Βιετνάμ. Με ευφάνταστους τρόπους και εκμεταλλευόμενος τα ΜΜΕ (Bed-In), προσπαθεί να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη στην υπόθεση της παγκόσμιας ειρήνης. Ο Λένον βρίσκεται στο στόχαστρο και των πανίσχυρων εκκλησιαστικών οργανώσεων, που δεν ξεχνούν τη δήλωση του 1966, ότι «οι Μπιτλς είναι ανώτεροι από τον Θεό».
Το 1973 χωρίζει από τη Γιόκο και τα φτιάχνει για δύο χρόνια με την κινέζα γραμματέα του Μέι Παγκ. Τον Νοέμβριο του 1974 θα εμφανιστεί για τελευταία φορά επί σκηνής, συμμετέχοντας σε μια συναυλία του Έλτον Τζον στη Νέα Υόρκη. Το 1975 επανασυνδέεται με τη Γιόκο Όνο και στις 20 Μαρτίου παντρεύονται στο Γιβραλτάρ. Στις 9 Οκτωβρίου θα γεννηθεί ο γιος τους Σον. Ο Τζον εγκαταλείπει τη μουσική για να αφιερωθεί στη φροντίδα του νεογέννητου παιδιού του. Πέντε χρόνια αργότερα θα επιστρέψει δυναμικά στη μουσική, με το διπλό άλμπουμ «Double Fantasy», που θα αποτελέσει το κύκνειο άσμα της σύντομης, αλλά σπουδαίας καριέρας του.
Στις 8 Δεκεμβρίου 1980 το νήμα της ζωής του κόπηκε από τις σφαίρες ενός θαυμαστή του, του Μαρκ Τσάπμαν, στον οποίον νωρίτερα είχε υπογράψει ένα αυτόγραφο πάνω στο νέο του άλμπουμ. Ο ίδιος, με το μακάβριο χιούμορ που τον διέκρινε, μας είχε προϊδεάσει για το τέλος του: «Να δείτε που θα πάω είτε από αεροπορικό ατύχημα, είτε από σφαίρα κάποιου τρελού θαυμαστή μου» είχε πει σε μια του συνέντευξη πριν από χρόνια.
Συνέντευξη – Ντοκουμέντο: Όταν ο «κολλητός» του Λένον αποκάλυπτε στην ΕΡΤ άγνωστες πτυχές του
Πριν από 21 χρόνια, σε ένα επεισόδιο της εκπομπής «ΑΝΤ’ ΑΥΤΟΥ» της ΕΡΤ, φιλοξενήθηκε ο διεθνώς αναγνωρισμένος επιχειρηματίας Αλέξης Μάρδας, γνωστός και ως «Magic Alex», ο άνθρωπος που έζησε από κοντά τους Beatles και συνδέθηκε με στενότατη «ακαριαία» φιλία με τον Τζον Λένον, τον «πρώτο μεταξύ ίσων» στο θρυλικό συγκρότημα.
Στην εν λόγω εκπομπή, σε κάθε επεισόδιο ένας επώνυμος καλεσμένος «φώτιζε» προσωπικές και φιλικές στιγμές που έζησε με κάποιον άλλον επώνυμο.
Ο ίδιος θυμήθηκε, μεταξύ άλλων, ότι την ημέρα που γνώρισε τον Λένον στα τέλη του 1963, τον αναγνώρισε μόνο όταν είδε τις φωτογραφίες στο σπίτι του.
Στη συνέντευξη – ντοκουμέντο από το Αρχείο της ΕΡΤ αποκάλυψε την καθημερινότητα, τις ανησυχίες και τις ευαισθησίες του διάσημου σκαθαριού, μίλησε για τις συνεργασίες και τα ταξίδια τους, για την κουμπαριά τους και τα δώρα του, αλλά και για τη Γιόκο Όνο, ενώ εξέθεσε και την άποψή του για τη διάλυση του συγκροτήματος. Στο επεισόδιο προβάλλεται σπάνιο οπτικοακουστικό και φωτογραφικό υλικό με τους Beatles.
“Imagine”: To τραγούδι – σύμβολο της ειρήνης κλείνει τα 50 χρόνια
Μισός αιώνας πέρασε από την κυκλοφορία ενός από τα πιο γνωστά τραγούδια στον κόσμο: το “Imagine“, του Τζον Λένον.
Το μήνυμά του πάντα επίκαιρο, γι’ αυτό και χαρακτηρίστηκε ένα από τα σπουδαιότερα τραγούδια όλων των εποχών.
Ο στίχος “Φαντάσου όλους τους ανθρώπους να ζουν ειρηνικά” προβλήθηκε σε κτίρια και μνημεία σε όλο τον κόσμο, από τη γενέτειρα του Λένον το Λίβερπουλ, μέχρι το Τόκιο και το Βερολίνο.
Η Γιόκο Όνο δεν διέλυσε τους Beatles, όπως υποστηρίζουν ορισμένοι θαυμαστές τους, αφού παρακολούθησαν νέο ντοκιμαντέρ για το θρυλικό συγκρότημα.
Το «Get Back» σειρά ντοκιμαντέρ, αποτελούμενη από τρία μέρη, σε σκηνοθεσία Πίτερ Τζάκσον που προβάλλεται στο Disney+ παρακολουθεί τον Τζον, τον Πολ, τον Τζορτζ και τον Ρίνγκο καθώς ηχογραφούν το τελευταίο τους άλμπουμ μαζί, το «Let It Be» του 1970.
Πολλοί θαυμαστές που είδαν το ντοκιμαντέρ διαπίστωσαν ότι τα στιγμιότυπα που εμφανίζονται στη σειρά αποδεικνύουν ότι η Γιόκο Όνο, χήρα του Τζον Λένον δεν επηρέαζε τους Beatles, όπως αναφέρεται συχνά, αλλά μάλλον ήταν μια θετική παρουσία.
Το ντοκιμαντέρ δείχνει ότι η Όνο ήταν σίγουρα παρούσα κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του άλμπουμ, αλλά δείχνει επίσης ότι φαινόταν να μην την ενδιαφέρει το γεγονός ότι η μουσική ιστορία γραφόταν ακριβώς μπροστά της, προτιμούσε να διαβάζει εφημερίδα, να τσεκάρει την αλληλογραφία της, να πλέκει ή να τρώει.
Είναι σημαντικό ότι η ίδια η ανάρτησε ένα άρθρο στο Twitter που ανακεφαλαιώνει τα σχόλια των θαυμαστών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που την υποστηρίζουν.
Σε ένα ιδιαίτερα αποκαλυπτικό απόσπασμα από τη σειρά ντοκιμαντέρ, ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ κάνει μια σχεδόν απόκοσμη πρόβλεψη για το ποια θα είναι η άποψη για τη Γιόκο Όνο εκ των υστέρων. «Θα είναι ένα τόσο απίστευτο, κωμικό πράγμα σε 50 χρόνια… χώρισαν επειδή η Γιόκο κάθισε σε έναν ενισχυτή» προέβλεψε το μέλος των Beatles.
O Πολ ΜακΚάρτνεϊ έλεγε πάντα ότι ούτε η Όνο ούτε ο ίδιος ήταν ο λόγος που το συγκρότημα διαλύθηκε. «Δεν υποκίνησα τη διάλυση. Αυτό το έκανε ο Τζόνι μας» είπε ο ΜακΚάρντεϊ στον Guardian τον Οκτώβριο.
«Δεν είμαι εγώ το άτομο που υποκίνησε τη διάλυση. Ω, όχι, όχι. Ο Τζον μπήκε σε ένα δωμάτιο μια μέρα και είπε: “Φεύγω από τους Beatles”. Αυτό υποκινεί τη διάλυση ή όχι;» δήλωσε.
Η «Συγγνώμη» από το δολοφόνο του Τζον Λένον ήρθε 40 χρόνια μετά
Τέσσερις σχεδόν δεκαετίες πήρε στον 65χρονο πλέον Μάρκ Τσάπμαν για να δείξει δείγματα μεταμέλειας και να ζητήσει δημόσια συγγνώμη για τη δολοφονία του Τζον Λένον, στα πλαίσια της ενδέκατης απέλπιδας προσπάθειας του να κερδίσει την αποφυλάκισή του μετά από συνεχόμενες απορρίψεις των αιτημάτων του από το δικαστήριο.
Ήταν 8 Δεκέμβρη του 1980, όταν ο Τζον Λένον, ένας ίσως από τους πιο εμβληματικούς και επιδραστικούς καλλιτέχνες όλων των εποχών, δολοφονείται εν ψυχρώ, από τις σφαίρες του 25χρόνου τότε Μαρκ Τσάπμαν, έξω από το διαμέρισμά του στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, βυθίζοντας όλους τους θαυμαστές του στον πλανήτη σε βαθύτατη θλίψη.
Ο Μάρκ Τσάπμαν, μόλις πριν ένα χρόνο δήλωνε αμετανόητος για την πράξη του, τονίζοντας με απίστευτο κυνισμό σε κάθε κατάθεση του ότι το έγκλημα ήταν πλήρως προμελετημένο και το διέπραξε με στόχο την απόκτηση δόξας και υστεροφημίας. Αυτή η στάση του ωστόσο, φαίνεται να άλλαξε άρδην στην τελευταία του κατάθεση μπροστά στο δικαστήριο, καθώς αυτός όχι μόνο εμφανίστηκε πλήρως μετανιωμένος αλλά ζήτησε συγγνώμη στην πλέον 87χρονη σύντροφο του Τζον Λένον, Γιόκο Όνο.
Χαρακτηριστικά δήλωσε κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας «Θέλω μόνον να πω πως λυπάμαι για το έγκλημά μου. Δεν έχω καμία δικαιολογία. Το έκανα για να αποκτήσω δόξα. Ήμουν πάρα πολύ εγωιστής γι’ αυτό το έκανα. Πιστεύω ότι το χειρότερο έγκλημα είναι να κάνεις κακό σε κάποιον αθώο».
Έφτασε μάλιστα στο σημείο να δηλώσει ότι του αξίζει η θανατική ποινή για την ειδεχθή πράξη του, αν και αυτή έχει καταργηθεί επίσημα στην πολιτεία της Νέας Υόρκης από το 2007, ενώ καμία εκτέλεση δεν έχει πραγματοποιηθεί από το 1963. Τόνισε επίσης, ότι αν παραμείνει στη φυλακή θα είναι δίκαιο και θα αποδεχθεί χωρίς παράπονα την ισόβια καταδίκη του.
Στο τέλος της απολογίας του απευθύνθηκε στην Γιοκο Όνο, λέγοντας της χαρακτηριστικά ότι λυπάται για τον πόνο που της προκάλεσε και ότι η εικόνα της είναι κάτι που τον βασανίζει χρόνια.
Ωστόσο , η ίδια όχι μόνο δεν συγκινήθηκε από τη «συγγνώμη» και τα ετεροχρονισμένα λόγια μεταμέλειας του Τσάπμαν, αλλά δήλωσε ότι ακόμα εξακολουθεί να τον θεωρεί έναν εξαιρετικά επικίνδυνο άνθρωπο και εξέφρασε μάλιστα την άποψη ότι όποιος προβαίνει σε τέτοιου είδους αποτρόπαιες πράξεις είναι πολύ πιθανόν να τις επαναλάβει και στο μέλλον.
Το διοικητικό συμβούλιο του δικαστηρίου απέρριψε εν τέλει την αίτηση του Τσάπμαν για αποφυλάκιση, σημειώνοντας πως η εγωιστική του συμπεριφορά και ο τυφλός πόθος του για δόξα στέρησε από εκατομμύρια νέους ανθρώπους να βιώσουν τα λόγια έμπνευσης που παρείχε αυτός ο μοναδικός καλλιτέχνης. Επιπλέον, τόνισε ότι με τη βίαια πράξη του δεν κατέστρεψε μόνο μια οικογένεια αλλά και μια ολόκληρη κοινωνία.
Πηγές: SanSimera.gr – Αρχείο ΕΡΤ – ΑΠΕ / ΜΠΕ
Πηγή: ertnews.gr
