Λίγες ώρες μετά το επικοινωνιακό στιγμιότυπο του Δημάρχου Χανίων με την τοποθέτηση του ρολογιού στη Δημοτική Αγορά – μια κίνηση που επιχείρησε να αξιοποιηθεί στο έπακρο από τη Δημοτική Αρχή – ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χανίων, κ. Αντώνης Ροκάκης, επέλεξε να κάνει τη δική του… «παρέμβαση» στα δρώμενα της οδού Κυδωνίας.
Κι εδώ αρχίζουν τα ενδιαφέροντα.
Η συνάντηση του κ. Ροκάκη με τους επιχειρηματίες της Αγοράς δεν ήταν απλώς μια «θεσμική υποχρέωση». Ήταν μια ξεκάθαρη υπενθύμιση ότι το Επιμελητήριο παραμένει παρόν σε όσα πραγματικά καίνε τους επαγγελματίες της πόλης — πολύ περισσότερο απ’ όσο έχει δείξει η Δημοτική Αρχή τα τελευταία χρόνια.
Και σε μια περίοδο όπου η πόλη στερείται “ουσιαστικού αντίπαλου δέους”, με την αντιπολίτευση να αδυνατεί να παρακολουθήσει τις εξελίξεις, κάθε τέτοια κίνηση αποκτά αναπόφευκτα πολιτικά χαρακτηριστικά.
Η συνάντηση με τους καταστηματάρχες: περισσότερα από μια απλή ενημέρωση
Στη σύσκεψη εργασίας στο Επιμελητήριο, ο Πρόεδρος των Καταστηματαρχών της Δημοτικής Αγοράς, κ. Παναγιώτης Κλειδαράς, επανέλαβε με ένταση το αυτονόητο:
οι επιχειρήσεις της Αγοράς βιώνουν “δραματικές και πολύπλευρες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις”, τέσσερα χρόνια τώρα, χωρίς καμία ξεκάθαρη απάντηση για το πώς και πότε θα αποκατασταθούν.
Κι αυτό δεν το λένε οι επικριτές — το λένε οι ίδιοι οι επαγγελματίες.
Από την πλευρά του, ο κ. Ροκάκης τόνισε, μεταξύ άλλων:
-
«Δύο χρόνια σημαντικών καθυστερήσεων και αναξιόπιστη διαχείριση του έργου», που επιβάρυναν δεκάδες επιχειρήσεις.
-
Την ανάγκη για «έμπρακτη οικονομική ανάταξη» των επιχειρήσεων που θα χρειαστεί να επανεξοπλιστούν, έχοντας μείνει χωρίς εμπορική δραστηριότητα για χρόνια.
-
Το γεγονός ότι ο νέος κανονισμός λειτουργίας της Αγοράς… ακόμα αγνοείται, παρά τις αλλεπάλληλες υποσχέσεις.
Δηλαδή, τα αυτονόητα. Αυτά που θα έπρεπε να είχε διεκδικήσει πρώτη η Δημοτική Αρχή.
“Παρέμβαση” ή προοίμιο για κάτι μεγαλύτερο;
Εδώ είναι το σημείο όπου η πολιτική ανάλυση μπαίνει αναγκαστικά στο τραπέζι.
Η πρωτοβουλία Ροκάκη:
-
έγινε στην καρδιά του δημόσιου διαλόγου,
-
εστίασε σε ένα ζήτημα όπου η Δημοτική Αρχή εμφανίζει βαρύτατες αδυναμίες,
-
αφορά ένα σύμβολο της πόλης — τη Δημοτική Αγορά — που αναγεννάται,
-
και κυρίως: έγινε την κατάλληλη στιγμή για να παραληφθεί ως μήνυμα.
Είναι λοιπόν απλώς μια θεσμική κίνηση; Ή ένα πολύ προσεκτικό «γιατί όχι;» στο ενδεχόμενο διεκδίκησης της Δημαρχίας; Οι συζητήσεις στα Χανιά εδώ και καιρό κάνουν λόγο για ανοιχτό ενδεχόμενο ο κ. Ροκάκης να εξετάζει σοβαρά τη μετάβαση από τον επιχειρηματικό και θεσμικό ρόλο… στην ΚΥΔΩΝΙΑΣ.
Και το παζλ αρχίζει να δένει:
-
παρεμβάσεις στο δημόσιο διάλογο,
-
πλήρης ευθυγράμμιση με τα ζητήματα του τοπικού επιχειρείν,
-
παρουσία σε όλα τα κρίσιμα κοινωνικο-οικονομικά μέτωπα,
-
και ένα πολιτικό κενό, που όποιος το καλύψει, μπαίνει φαβορί.
Χωρίς αντίπαλο δέος, η πόλη διολισθαίνει
Το πρόβλημα, όπως γράφαμε και χθες, δεν είναι προσωπικό — είναι δομικό.
Η απουσία ισχυρής, αποτελεσματικής αντιπολίτευσης έχει επιτρέψει στη Δημοτική Αρχή:
-
να λειτουργεί με τρόπο που «υποβαθμίζει τη δημοκρατία»,
-
να καλλιεργεί έναν «νεο-Καίσαρισμό» επικοινωνιακών εντυπώσεων,
-
να κινείται σε μια μονοκρατορική λογική που θολώνει ακόμα και τα θετικά έργα.
Η πόλη χρειάζεται θεσμικό αντίβαρο.
Και το χρειάζεται τώρα.
Είτε αυτό θα είναι ο κ. Ροκάκης, είτε κάποιος άλλος, τα Χανιά απαιτούν πολιτική ισορροπία, διάλογο, και ουσιαστική εκπροσώπηση — όχι μια διοίκηση χωρίς φρένο και χωρίς έλεγχο.
Το συμπέρασμα
Η χθεσινή κίνηση του Προέδρου του Επιμελητηρίου δεν ήταν απλή. Ήταν μελετημένη. Και ήταν πολιτική — ακόμη κι αν δεν παρουσιάστηκε έτσι.
Σε μια πόλη που «διψά» για αντίλογο, για υπευθυνότητα και για νέες δυνάμεις στο προσκήνιο, η παρέμβαση Ροκάκη δεν είναι απλώς ενδιαφέρουσα.
Είναι ενδεικτική ότι το παιχνίδι… ανοίγει.
Και το ρολόι στην είσοδο της Αγοράς, αυτό που ο Δήμαρχος σήκωσε ψηλά για φωτογραφίες, μοιάζει ξαφνικά να χτυπάει για όλους.
Ο… Αλεξίσφαιρος
Hashtags: #Χανιά #ΔημοτικήΑγορά #Ροκάκης #ΔήμοςΧανίων #ΑγοράΧανίων #Επιμελητήριο #ΤοπικήΑυτοδιοίκηση #Άποψη #ΠολιτικήΣκηνή #Κυδωνίας
Διαβάστε ακόμη: Χανιά ή αλλιώς Δήμαρχος σε Αλαζονεία! Πώς η Δημοτική Αρχή “σκοτώνει” το διάλογο, αδικώντας ακόμη και τον “εαυτό” της…
