Το 2024 το 43% των Αμερικανών αντιμετώπιζε προβλήματα παχυσαρκίας, ενώ τη δεκαετία του 1960 το ποσοστό ήταν μόλις 13% σύμφωνα με διατροφολόγους.
Ειδικοί έχουν αποδώσει τον λόγο αυτής της τεράστιας διαφοράς, στην αυξημένη πρόσληψη υπερεπεξεργασμένων τροφών και γευμάτων με περισσότερες θερμίδες και έχουν προειδοποιήσει ότι η παχυσαρκία μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από προβλήματα υγείας, όπως καρδιακές παθήσεις, διαβήτη, υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλή χοληστερόλη, ηπατική νόσο, υπνική άπνοια και ορισμένους καρκίνους.
Η διατροφολόγος Autumn Bates από την Καλιφόρνια αποκάλυψε γιατί είναι τόσο αυξημένα τα ποσοστά παχυσαρκίας, αναλύοντας τέσσερις λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι ήταν πιο αδύνατοι τις προηγούμενες δεκαετίες, παρά το γεγονός ότι ασκούνταν λιγότερο ή δεν είχαν πρόσβαση σε οθόνες γυμναστικής όπως τα Apple Watches και τα FitBits.
Όπως είπε, αποφάσισε να διερευνήσει αυτό το φαινόμενο αφότου είδε πρόσφατα μια ταινία μικρού μήκους στο YouTube που έθετε το ερώτημα «γιατί ήμασταν τόσο αδύνατοι τη δεκαετία του 1960;».
Η Bates κλήθηκε να απαντήσει στο παραπάνω ερώτημα λέγοντας: «Είναι μια εύλογη ερώτηση διότι την δεκαετία του 1960, το ποσοστό παχυσαρκίας στην Αμερική ήταν περίπου 13%. Το 2025 το ποσοστό παχυσαρκίας είναι 43%, κάτι που φαίνεται περίεργο, επειδή την δεκαετία του 1960 οι άνθρωποι δεν φημίζονταν για τις υγιεινές διατροφικές τους επιλογές. «Γιατί λοιπόν είχαμε τόσο χαμηλότερα ποσοστά σωματικού λίπους τη δεκαετία του ’60;».
1. Μείωση σπιτικών γευμάτων
Ο πρώτος παράγοντας που ευθύνεται για την αύξηση της παχυσαρκίας είναι η μείωση των σπιτικών, φρέσκων γευμάτων. Αυτά κάποτε αποτελούσαν τον κανόνα και όχι την εξαίρεση. Παραδοσιακά τα γεύματα τότε περιείχαν «κάποιο είδος πρωτεΐνης πραγματικά υψηλής ποιότητας, κάποια φρούτα, λίγο ψωμί, κάποια λαχανικά και πιθανώς γάλα».
Στην έρευνά της που εξέταζε τι έτρωγαν οι άνθρωποι τη δεκαετία του 1960, η κα Bates λέει ότι μερικά από τα δημοφιλή πιάτα περιλάμβαναν ψητό κοτόπουλο, ρολό κιμά, μοσχαρίσιο στιφάδο, μπριζόλα και πατάτες. Υπήρξε ελάχιστη κατανάλωση fast food, το οποίο έχει δει μια αύξηση στις μερίδες – με τον αριθμό των θερμίδων να φτάνει σχεδόν τις 2.000 για μια μερίδα δημοφιλών μπιφτεκιών και πατατών.
Η διατροφολόγος πρόσθεσε ότι τα οφέλη των γευμάτων που παρασκευάζονται στο σπίτι περιλαμβάνουν χαμηλότερη πρόσληψη ζάχαρης, επιπλέον πρωτεΐνη και αυξημένη ποσότητα λαχανικών.
Μια μελέτη του Πανεπιστημίου Johns Hopkins διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που μαγειρεύουν συχνά τα γεύματά τους στο σπίτι τείνουν να καταναλώνουν λιγότερους υδατάνθρακες, λιγότερη ζάχαρη και λιγότερα λιπαρά σε σύγκριση με εκείνους που δεν μαγειρεύουν τόσο συχνά.
2. Η έκρηξη των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων
Στη συνέχεια, η κα Bates ανέφερε ότι ένας άλλος λόγος για τον οποίο η σημερινή κοινωνία είναι πιο παχύσαρκη από ποτέ, είναι η έκρηξη των υπερεπεξεργασμένων τροφίμων. Τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα ή UPF, είναι ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται για να καλύψει οτιδήποτε έχει μια μακρά λίστα συστατικών ή παρασκευάζεται με τεχνητά πρόσθετα όπως χρωστικές, γλυκαντικά και συντηρητικά που παρατείνουν τη διάρκεια ζωής.
Το παγωτό και η κέτσαπ είναι μερικά από τα πιο αγαπημένα παραδείγματα προϊόντων που εμπίπτουν στον όρο UPF, ο οποίος πλέον είναι συνώνυμος με τρόφιμα που προσφέρουν μικρή θρεπτική αξία. Διαφέρουν από τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα οποία έχουν υποστεί τροποποιήσεις για να διαρκέσουν περισσότερο ή να βελτιώσουν τη γεύση τους, όπως το αλλαντικό, το τυρί και το φρέσκο ψωμί.
Σύμφωνα με την διατροφολόγο, εκτιμάται ότι το 70% της διατροφής των Αμερικανών σήμερα αποτελείται από UPF και «ορισμένες μελέτες έχουν διαπιστώσει ότι αυτά τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα μπορούν να μας κάνουν να τρώμε περίπου 800 θερμίδες περισσότερες την ημέρα, επειδή είναι πολύ λιγότερο χορταστικά».
Η κα Bates συμβουλεύει την αποφυγή αυτών των τροφών και προτείνει να αντικαθίστανται από πιο υγιεινές εναλλακτικές λύσεις – τα συσκευασμένα σνακ με πρόσθετα συστατικά μπορούν να αντικατασταθούν από φρούτα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς και σπόρους.
3. Ήταν πιο δραστήριοι στην καθημερινότητά τους
Το τρίτο πράγμα που συνέβαλε σε μια λιγότερο παχύσαρκη κοινωνία τη δεκαετία του 1960, είναι ότι οι άνθρωποι τότε ήταν πιο ενεργοί. «Ένα μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού τότε είχε πιο απαιτητικές σωματικά εργασίες. Είχαν επίσης, πολύ λιγότερο δομημένη δραστηριότητα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν γυμνάζονταν πραγματικά», επισήμανε η κα Bates. «Κατά την διάρκεια της ημέρας ήταν πιο δραστήριοι σε σύγκριση με τώρα που κάθονται μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή», πρόσθεσε.
Η διατροφολόγος σημειώνει ότι με την άνοδο της τεχνολογίας, οι άνθρωποι έχουν περιοριστεί στο σπίτι κολλημένοι στις οθόνες τους, με αποτέλεσμα να έχουν λιγότερη σωματική δραστηριότητα. Για άτομα που εργάζονται με υπολογιστή, η κα Bates προτείνει να πηγαίνουν στο γραφείο περπατώντας ή αν κάνουν τηλεργασία να αποκτήσουν διάδρομο για να διατηρούνται σε φόρμα. Επιπλέον, συνιστά τρεις έως τέσσερις ημέρες δομημένης άσκησης την εβδομάδα.
4. Έλλειψη ύπνου
Τέλος, επισημαίνει την έλλειψη ύπνου ως ένα ακόμη πρόβλημα που οδηγεί στην επιδημία παχυσαρκίας στην Αμερική. Σήμερα, ο μέσος Αμερικανός ενήλικας κοιμάται περίπου 7 ώρες και 10 λεπτά κάθε βράδυ, την ώρα που οι μελέτες έχουν δείξει ότι την δεκαετία του 1960, ο μέσος όρος ύπνου ήταν κοντά στις 8,5 ώρες.
Η διατροφολόγος κατηγορεί την τεχνολογία ότι εμποδίζει τους ανθρώπους να κοιμούνται, διότι έχουν περισσότερους περισπασμούς τη νύχτα, που μπορεί να είναι οι φορητοί υπολογιστές, οι τηλεοράσεις και τα τηλέφωνα.
πηγή: pronews
