Η μικροβιακή αντοχή κάνει τη θεραπεία των λοιμώξεων εξαιρετικά δύσκολη και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αδύνατη, καθώς τα αντιβιοτικά δεν είναι πλέον αποτελεσματικά.
Από την άλλη, ο σακχαρώδης διαβήτης θεωρείται η μάστιγα του 21ου αιώνα, με τον αριθμό των ατόμων που πλήττονται από τη νόσο να αυξάνεται ραγδαία. Όταν αυτά τα δύο «συναντιούνται», δημιουργούν έναν επικίνδυνο συνδυασμό, που επιδεινώνει την υγεία των ασθενών.
Μια νέα έρευνα, που δημοσιεύεται στο Science Advances, ρίχνει φως στο πώς ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να συμβάλει στην ταχύτερη ανάπτυξη ανθεκτικών βακτηρίων και ειδικότερα του χρυσίζωντος σταφυλόκοκκου (Staphylococcus aureus), ενός βακτηρίου που προκαλεί σοβαρές λοιμώξεις. Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από τους μικροβιολόγους Brian Conlon και Lance Thurlow, καθηγητές στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνα, αναδεικνύει τον ρόλο του σακχαρώδους διαβήτη στην επιτάχυνση της ανθεκτικότητας των βακτηρίων, αποκαλύπτοντας μια επικίνδυνη αλληλεπίδραση, που αυξάνει τη σοβαρότητα των λοιμώξεων σε διαβητικούς ασθενείς.
Πώς συνδέονται τα δύο;
Ο σακχαρώδης διαβήτης, και πιο συγκεκριμένα η γλυκαιμική αστάθεια που προκαλεί, δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη και την εξάπλωση των βακτηρίων. Η υπεργλυκαιμία παρέχει στα βακτήρια τον ιδανικό «τροφοδότη» για τη γρήγορη αναπαραγωγή τους. Βακτήρια, όπως ο Staphylococcus aureus, αναπτύσσονται χρησιμοποιώντας τη γλυκόζη ως πηγή ενέργειας, γεγονός που τους επιτρέπει να πολλαπλασιάζονται γρήγορα και ανεξέλεγκτα.
Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι ο σακχαρώδης διαβήτης αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα, περιορίζοντας την ικανότητα του σώματος να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις. Η αποτυχία του ανοσοποιητικού να εξαλείψει τα βακτήρια σημαίνει ότι οποιαδήποτε μετάλλαξη που καθιστά τα βακτήρια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά θα επιβιώσει και θα κυριαρχήσει στη μολυσμένη περιοχή. Έτσι, όσο μεγαλύτερος είναι ο πληθυσμός των βακτηρίων, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες εμφάνισης μεταλλάξεων που «θρέφουν» ακόμα περισσότερο τη μικροβιακή αντοχή.
Τι έδειξε η έρευνα
Η έρευνα των Conlon και Thurlow διαπιστώνει ότι τα βακτήρια αναπτύσσουν ανθεκτικότητα πολύ πιο γρήγορα στα διαβητικά μοντέλα πειραματόζωων από ό,τι στα μη διαβητικά. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μοντέλα πειραματόζωων μολυσμένα με Staphylococcus aureus, χωρίζοντάς τα σε δύο ομάδες: Η μία ομάδα είχε σακχαρώδη διαβήτη (με ρυθμισμένα επίπεδα γλυκόζης μέσω φαρμακευτικής αγωγής) και η άλλη όχι. Ακολούθως, τα πειραματόζωα υποβλήθηκαν σε θεραπεία με το αντιβιοτικό ριφαμπικίνη, το οποίο είναι γνωστό ότι προκαλεί γρήγορη ανάπτυξη ανθεκτικότητας.
Μετά από 5 ημέρες, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι στα μοντέλα πειραματόζωων με σακχαρώδη διαβήτη, η δραστικότητα της ριφαμπικίνης είχε μειωθεί σημαντικά. Στην πραγματικότητα, τα βακτήρια που υπήρχαν είχαν ήδη εξελιχθεί και αναπτύξει ανθεκτικότητα στη ριφαμπικίνη, ενώ η ομάδα χωρίς σακχαρώδη διαβήτη δεν παρουσίασε καμία ανθεκτικότητα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα βακτήρια που είχαν εξελιχθεί ώστε να είναι ανθεκτικά κατάφεραν να κυριαρχήσουν στην περιοχή μόλυνσης μέσα σε μόλις 4 ημέρες.
Πηγή:ygeiamou.gr
